*EPILOGUE*
Hayy~ ang sarap balikan nung mga ala-alang yun haha. Nakakatuwa lang isipin. Pero it's been 10 years na btw. I'm 26 years old already. Isipin mo 16 pako nun haha and now I have my own work, my own life, and has lots of experiences na din.
Simula nung nag-grade 11 na ako, wala nakong balita sakanya except sa nagkaroon na sya ng girlfriend na gumagamit ng account ni Renju. Wao I can't believe nagkaroon sya ng courage to ask out a girl, samantalang noon sobrang awkward and napakamahiyain nya around girls haha.
Nag-chat kasi si Annie sakanya dati and parang nag-iba yung pakikitungo nya sakanya. Which is odd kasi di naman ganun mag-reply si Renju, plus di sya pala-english. Nagtaka kami nun and dahil fc naman daw si Casi, ayun prinangka nya si "Renju" and girlfriend nya nga ang gumagamit. Nakwento nya rin kung pano sila nagkakilala and such. So ayun nalaman namin, tas nawalan na kami ng balita sakanya after nun. We just continued our life and forget those memories.
But after those years, those memories came back. I don't even know why.. Maybe because I'm here in Korea and he's a half korean?? or my 6th sense is detecting something?? haha I don't really know.
So as I said nga, I'm here in Korea. Why, you ask? Uhm nakuha lang naman kasi ako ng isang company dito para magtrabaho sakanila coz nakita nila na may potential daw ako and magaling naman ako so ayern. Ewan ko ba kung ano nakita nila sa artworks ko pero okay na yun atleast malaki sweldo mehehe!
Ay yes, artist nga pala ako hehe. Wala lang, nahilig kasi ako sa arts nung grade 11 (samantalang iba -specifically ABM- yung strand ko haha). So ayern this became my hobby and job. Well actually, di sya job for me coz I feel like I'm just playing. I like what I'm doing so I'm having fun. Kaya suggestion ko sa inyo? Kung ano passion nyo o hilig nyo, i-pursue nyo yun kasi hindi kayo mapapagod sa ganoong klaseng work kasi you enjoy doing it.
Wait balik tayo, andito ako sa company building and wow ang laki! Sa totoo nga, may sakit talaga ako ngayon pero pumunta parin ako kasi kailangan ko na talaga ng pera ano ba!! Pano ko mapapagamot sarili ko kung walang pera diba?? diba diba?? sabihin nyong oo! char
Kaso ang struggle ko lang dito is pag-aaralan ko talaga language nila hay nako >< pero buti nalang marunong daw lahat sila sa building mag-english kaya temporarily, habang di pako nakakapag-aral, mag-eenglish muna ako haha!
~#••#~
"Uhm hello, do you know where's Mr. Choi?" -Cheri"Oh do you have an appointment with him?" -sabi nung secretary nya ata
"Yes I do, I'm Cheri Xi."
"Oh, Cheri!! Welcome here~ I'm Secretary Kim btw. Come follow me"
*knock knock*
"Come in." -Mr. Choi
"Sir, Cheri's here." -Secretary Kim"Oh please let her come in" -M.C
"You can come in already Ms. Cheri. I'll leave you now" -S.K"Thanks Sec. Kim. I'll take it from here"
"Hello Cheri welcome! Thank you for accepting our offer" -M.C
"Thank you too for seeing potential in me." -Cheri
~#••#~
So ayun may mga kaunting pinag-usapan lang and such. I'll start working daw next week. Ayern medyo excited na ewan hehe."Btw Cheri, are you okay?? I noticed you keep coughing and you look pale." -M.C
"Yes sir, I'm quite fine. Just a little bit of fever and cough I guess." -Cheri

BINABASA MO ANG
Typical
Short Storyjust a typical story about a girl's school life and her interactions with her crush *a tagalog story* dedicated to a friend