Nâmütenahi bir uçurum karşılar
Yorucu bir yürüyüşun ardından hemen beni
Bakarım ama içine çeker gibi olunca kacarim hemen
Terim soğuyup hasta edene kadar vardır vaktim
Kimsesiz doğduğum fani dünyada
Iyleşmez sürünürüm
Unutmam yine bakarım o namütenahi misali gözlerine
Çeker beni icine ezberimde ki o kor bakışlar
Ölmem zira
Kaybolurum
Bu daha mı sancılı bir direnistir üstad. .
Uçurum kenarında bekleyen bir Yaralı bedeviyim
Insaf sana kalmış ki
Ben itiraz etmeden yine düşmeden son kez sana bakarım
Sanki doğmamıs bebenin sancısı gibi
Kavuşamadan çekilen ayrılık acısıdir bu
Susadım kanadım
Lakin bitip düşmüş bu bedenimin son vedası
Agzimdan dökülen son nefes adın olacaktır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HÜSN
PoetryHani gidenin arkasından su dökerler ya bende .Gözyaşımı döktüm yoluna tez gel diye.
