HÜSN

Bilmezler Kim ?

Güzel sözleri yalnız kağıda döker.
Diline gelse bile aynaya bakıp gülümser.
Şair gibi olup da ,
Yalnız kağıdı kalemi sevindirir .

Bilmez ki o hissi ,
Yabanidir ,ürkekçe bakar sadece .
Yine de!
Dener;
Yürümeye başlar .
Bilmez etmez .
Onu ararken ,
Kendini de yitirir.

Bitap düşer ,
Zihnine bir vazgeçiş hızla firar eder.

Etraf beyazken ,
Siyahlığı ile carpar göze .

Içi beyazdır belki .
O da bilmez bunu.

Oysa bilir sevmek .
Sevilmek güzel şey .

O da bilmez yahut ,
Bu bilmece onun en büyük heveslerindendir .

Ballandıra ballandıra anlatırlar .
O da kaşı çatık halde bakar işte .

Yazar eder yine .
Kendine yalnız kendine ,
Kime yazsın ki ...

Herkesin gülen gözle anlattığı onu .
Çıktığı o yolda ararken kaybetti .
Sadece onu değil kendini de .
Ararken kaybetmek bu olsa gerekti...