Kimi giden; kendisinden sonra geIecek daha iyi birine yer açar. Kimi giden de; kendisinden sonra geIecekIeri biIe götürür.
10 Yıl Sonra
Herşeyi başladığı yere dönmüştü Ali Asaf herşeyi arkasında bıraktığı yere dönmüştü dönerken onu neler beklediğini bilmiyordu sadece kardeşi baharın açtığı bir telefonla istanbula dönmeye karar verdi…
Helikopterden hastasıyla inerken karşısında birden Eylül gördü bi kaç sn.ye ali asaf dona kaldı rüya mı değil mi diye düşünüyordu…
AliAsaf: (emin ve korku dolu adımlarla ilerlemeye başlar) Siz kimsiniz ?
Ekin: Merhaba hocam adım ekin bu hastanede göreve başladım senedir bu hastanedeyim nişanlınıza çok benzetiyolar beni bende fotoğrafını görünce şok oldum insanlar çift yaratırmış derlerdi de inanmazdım..
AliAsaf: (donakaldı) iç ses bu kadar çok benzemesi imkansız bu eylül bana aynı gözlerle bakıyor şaka mı bu yoksa gerçekten başkası mı
Ekin: Ali ASaf hocam dondunuz biliyorum sizin için zor olacak ama benim için daha zor olacak siz bana hep böyle bakacaksınız ve ben üzülecem
AliAsaf: alışacam buna eger eylül değilsen
O sırada kardeşi bahar gelir
Bahar: (bagararak) Abiiiiiiiiiiiiiiiiciiiiiiiiiiiimmmmmmmmmmmmmmm
Ali asaf: Benim minik kardeşte büyümüşte doktor mu olmuş (der ve güler)
Bahar: benle uğraşmasan olmaz demi bay ukala
AliAsaf: gel buraya deli kız (der ve sarılır)
Bahar: Abi senle bir şey konuşmam lazım önemli zaten seni bunun için çağırdım
Ekin: Baharcım yanım abi gelirmisin göstermem gerek bir şey var sana
Bahar: Ne var !!
Ekin: Seni soyunma odasında bekliyorum Hemen gel
Bahar: Abicim bi yere kaybolma 2 dk geliyorum
Ali Asaf: Tamam odamda bekliyorum seni
Bahar: Siz nasıl bir şey sizniz ya abimi hala kandıyorsun ekin mi desem eylül mü hangisi
Ekin: Biliyorsun bu yalanı söylemem gerekti anla beni onun için herşey onun içindi bahar zaten söyliyecektim
Bahar: Sana 2 gün süre veriyorum söyledin söylemedin yoksa ben söyliyecem
Ekin: Tamam
O sırada ali asaf hastaneden çıkmış ve sevdiği kadını ziyarete gitmiş
-Mezarlık Sahnesi-
AliAsaf: Ben geldim sözümde duramadım. Yine geldim biliyormusun sevgilim ordayken seni her özlediğimde gökyünüze bakıyordum sanki sen oymuşun gibi özlemimi gideriyordum. Biliyormusun bugun bir kız gördüm sanki sen o sun bana baktığın gibi bakıyordun belkide öldüğünü kabullenmek istemedim belkide seni çok sevdiğim için herkesi sen görüyorum. ÖLÜM UZUN BİR VEDADIR SEVGİLİ. VE RÜYALAR,UYUMAK İÇİN DEĞİL,UYANMAK İÇİN VARDIR… ama ben rüyada değildim gercektende sen ölmüştün…
O sırada bı kaç metre ilerde eylül duruyordu gizlice onu izleyip ağlıyordu söz verdiği insana yalan söylemişti hemde vebali büyük bir yalan herşey onun içindi ama belkide o öğrenince affetmeyecekti kim bilir…
Eylül(-Ekin): Belki beni affet miyeceksin belki ama sana bunları anlatmam gerek 10 yıldır ikimizde çok ağladık belki de anlatıklarıma hak vereceksin sevgilim…
….
Aliasaf: Ben gidiyorum şimdilik sevgilim… KADER YARIŞININ GALİBİ,MAĞLUP OLANLARMIŞ,YILLAR SONRA DÖNDÜN MAĞLUP BIRAKTIĞIN YERE… sana veda ettiğim yere gidiyorum son kez seni gördüğüm yere bana son kez baktığın yere…
-HASTANE-
Alp: hocam acilin girişinde bi hasta var ama bir sıkıntı var mafya adamlar bırakmıyor bakalım illa sizin bakmanızı istiyor
Ekin: gidelimde bakalım
Mafya: Doktor abiyi iyleştirmen için 2 saatin var yoksa itifanı ver yoksa ben veridirim
Ekin: (gülerek) canınız dayak istiyor heralde ki ben öyle sanıyorum ya o çenenizi kapatırsınız ya ben kapatmasını bilirim…
Mafyayla dövümeye başlar o sırada Ali Asaf gelir…
AliAsaf: Eylül….
-BÖLÜMSONU-
