Fiammata Lagera, a sophisticated woman who thinks none other than the welfare of her family that she grew up together with. Life turns out to be boring for her in her 17 years of existence in Earth, until the day of Christmas. Her arrival together w...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"HARA Fiammata! Halika nga ditong bata ka."
Nandito kami ngayong tatlo sa townmarket ng Sylph para bumili ng mga ingredients para sa Media Noche namin mamaya na kami-kami lang ang may alam kung ano man ang Media Noche. Umaga pa lang naman at walang masyadong namimili. Nakaugalian na namin na mag-celebrate bago mag bagong taon kaya kahit nandito kami sa Wysteria ay hindi namin palalampasin ang celebration.
Napansin kong nawala ang atensyon sa akin ni Eddelrittuo na kasama si Cristina na namimili ng iluluto para mamayang gabi kaya pumuslit ako saglit sa bilihan ng mga damit. Hindi naman ako masyadong malayo. Kaya lang napansin ako agad ni Eddelrittuo pagkatapos ng ilang segundo. Ewan ko ba kung sisisihin ko nanaman ang pagkakaroon niya ng mahika.
"Wag mo ako hitakin!"Nagtitinginan lahat ng tao sa amin. Sanay na akong tignan lagi ng maraming tao. Sa Earth nga ang eskandalosa ko eh.
Kung bakit ba naman kasi mas bata sa akin ng limang taon ang tagapagsilbi ko ay hindi ko malaman laman.
"Nalingat lang ako ng saglit—ay nako talaga lang."
"You sounds like my grandmothe—"Hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng bigla niyang tinaas ang maliit niyang staff at itinapat sa bibig ko. Nakakatakot!
"Nothing beats the coffee of Wysteria." aniya Cristina. After we bought some ingredients, Eddelrittuo treated us a drink in Sylph cafe. I ordered hot chocolate instead of brewed coffee kasi mas mahal. Hah! Hindi ako inggit kung may sarili siyang pera. Siguro nagsisisi na siya na nilibre niya kami dahil napamahal siya sa order ko.
Sa isang oras namin na nakaupo sa labas ng cafe ay tinignan ko ng maigi ang paligid. Kaylan ba ako masasanay?
Papauwi na sana kami para magtanghalian sa Inn ng may pumasok na ideya sa isip ko. "Eddelrittuo, magkano pa ang dala mong Chronus?"
"Hindi tayo pupunta sa Swilvane." What? Masyado bang napalakas yung idea ko at nalaman niya? Oh right, mind reader.
Syempre hindi ako nagpatinag. Ako ang masusunod because I'm older than her. This time, ako naman ang humila sa kanya at magaan lang siya kung tutuusin kaya hindi ako nahirapan na ipasok siya sa loob ng carriage na nakaparada lang sa tabi, naghihintay ng pasahero. Sumunod kaming dalawa ni Cristina sa loob at may halong pagtataka ang mukha.
May maliit na bintana kung saan nakaupo ang coachman ng carriage at sinabi sa kanya ang destinasyon.
"Mister, Swilvane town please."
Cinonfiscate ko muna yung staff ni Eddelrittuo para wala siyang gawing kahit ano. Tinignan niya ako ng mariin at nginitian ko lang siya pabalik. Katabi ko si Eddelrittuo at nasa harapan naman namin si Cristina, bitbit pa din ang mga pinamili. "S-swil—saan tayo ulit pupunta?"
