bi' başına

bibaşına-p5

    Gökyüzünde gördüğüm şey bir uçağa benziyordu, fakat uçak gibi düz bir rotada hareket etmiyordu. Sürekli yer değiştiriyordu. Hava karardığı için çok net göremiyordum. Düzensiz bir rota seyrederek gördüğüm "şey" gözden kayboldu ve gitti. Bir kuş olabilir diye düşündüm fakat gördüğüm şey bir kuştan çok daha büyüktü. Artık tek istediğim bir an önce eve ulaşmaktı. Oğuzhan'ın evde olması için dua ediyordum.

       Eve varana kadar sürekli etrafıma bakındım. Tek umudum birilerini görebilmekti, fakat sanki her yer ölmüş gibiydi. Etraftaki ölüm sessizliği iyice korkutuyordu. Tek başımaydım. Eve ulaştım, ve kapıdan girmeden önce apartmanda oturan ne kadar insan varsa hepsinin zillerine bastım. Belki biri bana kapıyı açar diye, fakat hiçbir ses gelmedi. Anahtarımla kapıyı açtım ve kendi daireme kadar bütün diğer komşuların kapılarını çaldım. Hatta ses gelmedikçe yumruklamaya başladım, fakat yoktu, tek bir insanın varlığını kanıtlayan ses yoktu. En sonunda kendi dairemin kapısına geldim. Kapıyı açtım, ve bütün eve, her yere baktım. Fakat ev bıraktığım gibiydi. Ne Oğuzhan gelmişti, ne de başkası. Artık garip bir şeylerin olduğundan şüphem yoktu, ve korkuyordum. Hemen kapıyı kilitledim ve televizyonu açtım. Belki, bir umut bu garip durum hakkında bir şeyler görürüm diye, fakat televizyonu açtığımda gördüğüm şey beni dehşete düşürdü. Kanalların hiçbiri yayın yapmıyordu. Sanki tüm dünyadaki insanlar yok olmuştu. Geriye sadece ben kalmıştım. Bütün bunların sebebini, tüm insanlara neler olduğunu düşünürken hiç anlamadan saat gece 1 olmuştu. Fakat ben sadece düşünüyordum. Saatlerdir oturduğum yerde televizyondaki siyah ekrana bakakalmıştım. Aklım almıyordu. Bütün insanlar neredeydi, ve böyle bir şey bir gecede nasıl olabilirdi? Bir sigara çıkarıp yaktım ve televizyona bakarken düşünmeye devam ettim. Aklıma izlediğim zombi filmleri geliyordu. Ama onlarda bile en azından dışarıda zombiler oluyordu, fakat şimdi dışarıda kimse yoktu. Kafayı yemek üzereydim, ve ne yapacağım konusunda en ufak bir fikrim dahi yoktu. Bilgisayarımı açıp, bildiğim ne kadar internet sitesi varsa hepsine girip, bu olayla ilgili bir şeyler aradım. Fakat dikkat ettiğim şey sitelerin çoğu en son dün gece 01.03'te güncellenmişti. Ne olduysa o anda olmuştu. Ondan sonra hiç bir şey yoktu. Peki 01.03'te ne olmuştu? 

     Bir an önce uyuyup, uyandığımda bütün bunların bir rüya olduğuna inanmak istiyordum. Çünkü artık beynim zonkluyordu ve biraz uyumam lazımdı. Bu yüzden hemen yatağıma girdim ve uyumaya çalıştım. Fakat, mümkün değildi sabaha kadar döndüm ve sürekli ne olmuş olabileceğini, bundan sonra ne yapacağımı düşündüm. Sabaha doğru biraz uyumuşum. Uyandığımda saat 11 civarıydı. Yataktan dün yaşadıklarımın hepsinin sadece kötü bir kabus olduğunu umarak kalktım. Hemen Oğuzhan'ın odasına gittim. Odası düzenliydi ve Oğuzhan yoktu. Salona gidip tekrar televizyonu ve bilgisayarı açtım, arkadaşlarıma ulaşmaya çalıştım. Fakat yaşanan her şey gerçekti. Bir rüya değildi. Ne yapacağımı şaşırmış bir halde karnımın zil çaldığını hatırladım. Mutfağa bir şeyler hazırlamaya gittim, fakat hiç iştahım yoktu. Sadece biraz kuru ekmek yedim. Dünden kalan zehir gibi çayla birlikte bir sigara yaktım ve içmeye başladım. Fakat, tam o an......