Chapter 5 - Hindi na
"And this year's valedictorian of tbe batch 2016-2017 is..." Sabi ng speaker namin.
"Is Mr. Matthew Adamos!"nagpalakpakan. " Congrats! And also, congratulations to all the new completers!"
Today is our completion day and this is also a very wonderful dat to me. Even though this is the end of my Junior High School life kasi mext school year, senior high na, kahit maghihiwa-hiwalay na kami ng mga kaklase ko and especially ng mga friends ko, malungkot pero masaya pa din ako kasi I am now a completer and masaya ang parents ko kasi ako ay kasama sa mga honors ng batch namin, and gladly, Top 5, to be specific. Thank God.
"Congrats Callie!" bati sa akin ng mga kaklase ko at yung mga kakilala ko na din kahit di ki kaklase.
"Thankyou guys! Congrats din!" I'm so happy.
"Callie! Congrats! I love you!" Sigaw ni Alex at bigla akong niyakap.
"Congrats Callie! You really deserve it! Loveyou! Bati din ni Chesca at niyakap ako.
Even if we have misunderstandings, there will always have unity and lige in each of us. Ganyan kami magmahalan ng mga kaibigan ko. I know na kahit may mga awag sa pagitan namin, na kahit napakaprangka, napakataray at napakatapang nitong si Alex, mananaig pa din ang tunay naming pagkakaibigan.
" Totoo bang sa Manila ka na mag-aarala?" Chesca.
According to my parents, mas maganda daw na sa Manila na ako mag-aral para masanay na daw ako dun kasi kapag colleges, dun na din ako mag+aaral at titira so para pagdating ng college, hindi na daw ako mahirapan mag-adjust.
"Oo eh." Naisip ko agad tuliy yung feeling na hindi ko na sila makakasama araw-araw kasi maghihiwalay na kami and to be honest, malungkot at masakit at the same time.
"Ganyan ka naman Callie eh, kahit kailan talaga nang-iiwan ka." Sabi ni Alex.
Tinawanan ko na lang siya. "Hindi ko din naman kasi talaga gustong lumipat eh, pero yun ang gusto nina Mommy at Daddy eh."
"Syempre jome lang Callie! Ikaw talaga,di ka na nasanay sa mga jokes ko ha!" Palusot niya. Pero alam kong biro nga lang, sinakyan ko lang.
Tumawa na lang ako at niyakap at bineso muli sila.
"Picture muna tayo guys!" Sabi ni Chesca.
"Wag kabgpashunga-shunga dun sa bago mong lilipatan ha! Baka mamaya..." Sabing muli ni Alex.
"Ikaw talaga Alex. Syempre iba na si Callie noh!" Sabi naman ni Chesca.
Aa, alam ko naman yun eh. Pero bakit kailangan pa niyang imikin dito. Napakaligalig talaga. And since bakasyon na naman ay mawawala na yung feelings ko sa kanya which is very good kasi bukod doon, lilipat na ako ng school at hindi ko na siya makikita, dahilan kung bakit hindi ko na dapat siya magustuhan.
2 months na ang nakalipas after ng aming completion.
We are now about to mlve to Manila. Kasama ko sina Mommy at Daddy sa paglipat sa bagi naming titirhan. New environment, new people ang makikilala at makakasalamuha ko.
Our house here in Manila is not like on the province. Kung doon sa probinsya ay animong malaki ito ngunit hindi naman kalakihan here in Manila, even though if it is only a normal size of the house, I can say that this is quite simple, but beautiful. My father kasi is an Architect and he is the one who designed our both house, while my mother is an accountant, nagtatrabaho siya sa Canada and kakauwi lang niya last March for my completion, however, my brother naman is pursuing Industrial Engineering at University of Santo Tomas and me, I want to become a dentist/optometrist in the future, pero I don't even know kung saan ako pag-aaralin ng parents ko.
