Yarım Kalan Aşk || KaiSoo

E)11(O

Uyandığımda gece ağladığım için gözlerim çok kötü bir burumda olduğundan dolayı gözlerimi açamadım.

El yordamıyla banyoyu buldum ve elimi yüzümü yıkadım. Bugün konsey toplantısına gideceğim için giyinme odama gittim ve bir takım seçip giydim.

Aşağı indiğimde Minseok'a baktım.

"Benim için dans stüdyomu satar mısın ? Parayı ne yaptığın umrumda değil. Artık orayı kullanmayacağım."

Evden çıktım. Arabaya bindim. Yanımda oturan kişi Kyungsoo değildi. Sehun'du.

"Sehunie ? Şu referansları iyi olan arkadaşlarından nirini asistan olarak istiyorum." Telefonımu çıkardım. Şoföte şirkete gittiğimizi söyledim.

Sturbucks'ın önünde durduk. Şoförüm kahveyi alırken Sehun konuştu.

"Kyungsoo, işe gireli daha bikaç ay olmuştu sorun ne ? Hem siz sevgili değil misiniz ?" Başımı telefondan kaldırmadan konuştum.

"Biz ayrıldık. Ona zarar gelmesini istemezdim çünkü. Ayrıca sevgili olduğumuzu kim söyledi ? Biz birlikteydik. O kadar." Şoförüm arabaya bindi ve kahvelerimizi uzattı.

"Minseok." Diye cevap verdiğinde başımı kaldırdım. Ağzım açılmıştı.

"Hain Minseok !" Gözlerimi kısarak konuştum. Sonra şirkete gittik. Odama çıktığım gibi biriken işlere gömüldüm.

Evden çıktım ve Sturbucks'a gittim. Önümde üç kişi vardı. Yaşlı bir teyze, bir turist ve Jongin'in şoförü.

Şoför en önde olduğu için rahat bir nefes aldım. Beni fark etmeden iki kahve aldı. 'Sehun, bay kim' yazılı bardaklara baktım.

Sehun gelmişti. Biz ayrıldıktan sonra. Yalnızca kendimi avutmuştum. Kahvemi aldıktan sonra dans stüdhoma ilerledim.

Onunla resmi olarak orada tanışmıştım. Şimdi ise 'satılık' yazan bir kağıt camındaydı.

Stüdyoya girdim. Bay Shin yanıma geldi. Selam verdikten sonra konuştu.

"Bay Kim stüdyosunu satıyor. Size satın almanızı öneririm. Orası buranın iki katı. Ayrıca eğer ders vermek istiyorsanız orası daha iyi ?"

Kirayı uzattım. Parayı sayarken konuştum.

"Düşüneceğim." Gülümsedi ve gitti. Ders vermek,

Ders vermek.

Ders vermek ?

Evet. Ders verebilirdim. Böylece kendi işimin patronu olacağım için kendi yaşam tarzımı başkalarına uyarlamam gerekmeyecekti.

Hızlıca Laptap'ımı çantasından çıkardım. Bütün sosyal medya hesaplarımdan ilan verdim.

Ardından bir arkadaşımı arayıp borç para istedim. Verebileceğini söyledi.

Sehun mesaj atmıştı.

Merhaba Kyungsoo. Jongin stüdyosunu satıyor. Almak ister misin ?

Önce cevap vermek istemedim ama ardından onu aradım.

e(x)o

Anahtarlarımı sehpanın üzerinden aldım. Diğerleri arabadaki yerlerini almışlardı.

Sürücü koltuğuna geçtim ve aracımı çalıştırdım.

Mandoo, Benben, Park Dobi ve Ohdult her zamankinden daha ciddi, takım elbiseli ve otoriterdi.

Her zaman toplantı yaptığımız depoya geldik. Araçlarımızdan indik ve ilerledik. En önde ben vardım.

Diğerleri masanın etrafında yerlerini almışlardı. Kendi yerime geçtim. Diğerlerinin yüzlerini inceledim.

Çoğumuz kendimize ait şirketler kurmayı seçmiştik. Minseok kişiliğinden dolayı benim annem rolünü üstlenmişti.

Sehun ve Baekhyun bizlerin asistanı olmayı seçmişlerdi. Yixing ve Luhan ortak olarak kafe işletiyorlardı.

Onların hedefleri ve hayalleri gerçekleşmişti. Ben ise ne babamın varisi olmayı ne de Kyungsoo'yu bırakmayı istememiştim.

Konuşmayı başlatmam gerekiyordu ama kendimde o gücü bulamıyordum. Kalktım ve kravatımı çözerek yürüdüm.

Yarın'dan sonra bu stüdyo resmi olarak bana ait olacaktı. Benim olacaktı. Birkaç öğrenci bulmuştum ama yine de sayı yeterli değildi.

Bir şirkete başvurmayı düşündüm ama kendi işimin patronu olacağımı söylemiştim.

Kendi işimin, kendi hayatımın ve kendi mutluluğumun patronu bendim.