İlk yazdığım fictir. Cringe olabilir, yazım hataları vs tonla içerir. Okuyucuların hatrına kaldırmıyorum. #myboybukitapbenimilkpolisiyemühükthGirdiğim marketten çıkarken hızla sokakları geçtim.
Gece yarısı kadar karanlık bir kış akşamı öylesine soğuktu ki, iliklerime kadar donmuştum.Adımımı attığım gibi duyduğum bağırış sesi kanımın çekilmesine neden olmuştu.
Canlanan anılarımla bedenim acil durum sirenlerin verdi.
Birinin canı yanıyordu.
Hızla sesin geldiği yere doğru ilerledim. Adımlarımı sert ve temkinli atıyordum.
"Yalvarırım beni bırak! "
Diz çöken kadına tekmeyi geçiren genç beden hızla kadının karnına parlak demiri sapladı.
Kırmızı kan öbek öbek gölcükler oluştururken ellerimin titrediğini fark ettim.
Sokağın başında zangır zangır titreyen bedenimle başa çıkarken en çok korktuğum şey başıma geldi.
Katil, beni fark etmişti.
Geriye doğru bir adım attığımda katil elindeki bıçağı yere fırlatmış, üstüme doğru geliyordu.
Çaresizce arkaya doğru sendelediğimde hızla önüme döndüm ve koşmaya başladım.
Bu sokakları avucumun içi gibi bilirdim.
Hızla bilinmedik çıkmaza doğru ilerledim.
Çıkmaz sokağa doğru koştuğumda duvardan atlayıp ana caddeye çıkan merdivene ulaştım. Tam merdivenlere atmış, paçalarımı düzektiyorken hiç beklemediğim bir şey oldu.
Katil tam karşımda duruyordu.
Kendimi duvara atarken sırtım duvarla buluştu. Kaçacak hiçbir yerim yoktu.Siyah şapkasının altından gözüken koyu kahve gözler hızla üzerimde gezindi.
Çenemi tutup yukarıya doğru kaldırdığında sonumun geldiğini düşünmüştüm.
Öleceğimi...
Soğuk metal boğazımda gezindiğinde bir fısıltıyı andıran sesimle konuştum.
"Sana yalvarmayacağım. "
Metalin baskısı azalırken boğuk ve kalın bir ses bana karşılık verdi.
"Neden? "
gözümden akıp giden yaşa rağmen sesimin titremesini engelleyip cevap verdim.
"Çünkü yalvarmama değecek biri değilsin. "
Kızgınlık, gözlerine bir sis bulutu gibi çöktüğünde ölümün soğuk nefesini yüzümde hissettim.
yüzündeki maskeye rağmen onu tanımıştım.
İşte bu yüzden vicdan azabı çekmeden beni öldürmesini sağlamıştım.
Beni öldürdüğünde pişman olmayacaktı, çünkü bir nedeni olacaktı.
Hemen sonrasında konuşmama devam etti.
"Sizin gibi pisliklerin ölmesi gerekiyor, dünyayı kirletiyorsunuz. "
Cümlemin hemen bitiminde boğazımda gezinen soğuk metal, karın boşluğuna saplanmıştı.
Gözlerimi kapatmadan hemen önce kaçıp giden bedenin arkasından düşürdüğü, bıraktığı kanıtı ellerimin arasına aldım.
Okul rozetini eşelediğim toprağa gömdüm.
Attığım toprakla gözden kaybolan rozetteki ismi aklıma kazıdım.
Jeon Jungkook.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Sanırım ilk defa polisiye yazıyorum dldnldnd
Umarım beğenirsiniz....Haftada 3-4 bölüm atacağım bu arada mflfmfk
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BLOOD OF JUNGKOOK¹ • JJK
FanfictionBir kız görmemesi gereken bir manzarayla karşı karşıyaydı. Gördüğü yüz, hafızasına kazınmıştı. Bu yüzü asla unutmayacaktı. Fakat bir hata yaptı, katili karıştırdı. O katil ise, kendi azrail'i olacaktı. *Tüm hakları Jungkook'un sonsuzunda saklı...