Bir kız görmemesi gereken bir manzarayla karşı karşıyaydı.
Gördüğü yüz, hafızasına kazınmıştı.
Bu yüzü asla unutmayacaktı.
Fakat bir hata yaptı, katili karıştırdı.
O katil ise, kendi azrail'i olacaktı.
*Tüm hakları Jungkook'un sonsuzunda saklı...
Chansoonie : Sırf gül diye yüzümü o hale soktum. Umarım birkaç saniye mutlu olmuşsundur Bücür.
Minjae-ya : Eminim benim için yapmışsındır (!) Ama hala komik Ahahahhaahja
Chansoonie : Sen ne yapıyorsun?
Minjae-ya : Yemekhaneden çıktım. Okuldayım.
Chansoonie : Etrafını çekip at.
Minjae-ya : Şuan çekemem malesef...
Chansoonie : Neden?
Minjae-ya : Telefonumda yer yok, fotoğraf çekemiyorum. Söz yarın atacağım ajajajaj
Chansoonie : Öyle olsun.
Dediğinde alımdığını anladım. Hemen galerimden 3-5 fotoğraf sildim ve yemekhaneden çıkan birini durdurdum.
Durdurduğum kişi ise tanıdık yüzlü çocuktu.
"Acaba rica etsem fotoğrafımı çeker misin? "
Nazikçe gülümsedi ve telefonu eline aldı. O sırada Jungkook yanımıza geldi çocuğun elime vurdu.
Telefonum yere düştüğünde sinirle yumruklarımı sıktım.
"Senden her istenileni yapmamalısın Jimin, özellikle de arkadaşlarımızın eski sevgililerine karşı... "
Dedi ve yan gözle bana baktı. Jimin denilen çocuk ise mahcupça ilerledi. Sinirle yerdeki telefonumu yerden aldığımda karnıma saplanan ağrıyla gözlerimi kıstım.
Bu karnım ne zaman iyileşecekti? Neredeyse üzerinden 2,5 ay geçmişti.
Telefonun ekranı kırılmıştı. Tekrar sinirlendiğimde dudaklarımı kemirdim.
Sınıfa çıktığımda telefonumu çantama koydum ve revirin yanına indim.
Ders matematikti ve ben dinlemek istemiyordum.
Revire girdiğimde ise her yerde karşıma çıkan yüzden bıkkınlık gelmişçesine yüzümü buruşturdum.
"Yine mi sen? "
Diyen oydu. Fakat ben daha çok rahatsız olmuştum.
"Hemşire yok mu? "
Dediğimde perdesini çekip uzanmıştı. Yanındaki çocuk ortalıkta yoktu.
Sessizce hemşireyi beklerken ağrı kesicinin yerini kendim aramaya karar verdim.
Rafları teker teker bakarken yüksek rafa yetişemeyip tökezledim. Destek almak için elimi arkaya attığımda ise keskin bir cismin parmağımı kestiğini hissettim.
Neşter.
Lanet okulda ne işi vardı bunun?
Parmağımı sıkı sıkı tuttuğumda acıyla inledim. Sesimin çok çıkmaması için özen gösteriyorum fakat sanırım derin kesmişti.
"J-jungkook? "
"Ne var?! "
"Bir bakar mısın? "
"Ne var diyorum sana-"
Perdeyi hışımla açtığında kanayan elimi görüp sesini kesti.
"Ne yaptın eline? "
Diye fısıldadığımda elimle sargı bezini işaret ettim. O da beni ikileymeden sargı bezini açtı ve kanayan parmağıma sardı. Kesip bantladıktan sonra bana hakaret etmeye başladı.
"Sen ne çeşit bir salaksın? Nasıl olur da elini neşterle kesebildin? "
"Çok da umurunda ya, soruyorsun bir de. "
"O kadar kötü biri miyim Minjae-ya? "
"Belki de elimi yaraladım diye sevindin. Belki de beni öldürme hayalleri kuruyorsun. "
Dediğimde gözlerini kıstı. Alaycı bir tavırla;
"Seni zaten öldürdüm, kafamda. Bu arada, hayallerime girmen için daha seksi olman gerekiyor, anlarsın ya? "
Dediğinde pişkince sırıttı ve gitti. . . . . . . . . Bu bölüm de moral bölümü olsun. Diğer bölüme yorum yapmayı unutmayınnn İyi gecelerrrr
