Alpha Ryder -Alpha series 2

Hoofdstuk 4

P.O.V.  Feline

Verbijsterd staarde ik naar het kleine jongetje en weer terug naar Ryder. Mijn ogen bleven hun gelaatstrekken vergelijken, totdat ik het zeker wist, ze waren vader en zoon.

Ryder had een zoon, waarschijnlijk ook een vrouw. Hij had een familie.

Dus deed ik wat ieder andere vrouw zou doen als ze ontdekt dat haar mate een kind had, ik rende weg.

Ik vluchtte voor mijn problemen, zoals ik altijd had gedaan.

Warme, zoute tranen stoomden over mijn wangen en de wind liet mijn jurk rond woeien. Ik rende zo hard en ver als ik kon, maar niet hard genoeg want ik hoorde voetstappen achter mij aan komen, ze kwamen steeds dichter bij. Totdat een grote hand mij tot stilstand dwong.

Ruw werd ik omgedraaid en mijn ogen kwamen in contact met die van Ryder. Het ergste was nog wel dat die verdomde tintelingen door me heen schoten daar wij zijn hand mijn huid raakte. Mijn haren wapperend om mijn gezicht en de zoute tranen, bleven maar stromen.

"Toe liefje niet huilen, dat is toch nergens voor nodig." Ryder veegde mijn tranen weg met zijn duim.

Ruw trok ik me van hem los.

"Nergens voor nodig," herhaalde ik. "Jij hebt een kind, en waarschijnlijk ook een vrouw." Ik spuwde de woorden uit.

Mijn mate heeft een kind met iemand anders. Hij verkoos iemand anders boven zijn eigen mate. Hoe kon hij? Mijn wolf huilde van verdriet.

"Liefje, ik heb een kind, maar wie zegt dat ik een vrouw heb?"

"Nog een vrouw heb." Verbeterde hij zichzelf.

"Wat?" Mijn ogen fonkelde van nieuwsgierigheid en van woede.

"7 jaar geleden ontmoete ik Selene, ik was verliefd op haar, ik hield van haar. Ik had 3 jaar een relatie met haar, toen Aidon geboren werd, hij was het beste wat ons ooit overkomen was . Maar Selene en ik kregen kort daarna ruzie over een leven opbouwen met zijn drieën, ze reed weg in de auto en een spookrijder botste tegen haar aan, ze was opslag dood. Ik was jong, maar Aidon is het beste wat me ooit is overkomen."

"Ik hield van haar, maar het was zoals als een jongen van zijn meisje hield en ik weet dat ik van jou zou houden als een man van zijn vrouw, ook al wijs je me af als je mate na dit."

"Tuurlijk niet," Ik zocht naar mijn woorden. "Ik had niet zo moeten reageren, ik wist de waarheid nog niet eens." Beschaamd van mijn impulsiviteit  staarde ik naar mijn voeten.

Teder tilde zijn vinger mijn kin op en hij trok mij tegen zich aan. Mijn hoofd lag tegen zijn borstkas aan en ik luisterde naar het ritmisch kloppen van zijn hart.

Ryder duwde mijn hoofd zachtjes naar achteren en ik drukte mijn lippen tegen de zijne. Rauwe tintelingen schoten door mij heen en mijn vingers verdwenen in zijn zachte haar, zijn ene hand streelde mijn rug terwijl hij met de andere mijn kaak vast hield.

Buitenadem trokken we ons terug, hij leunde met zijn voorhoofd tegen de mijne.

"Hier kan ik wel aan wennen." Fluisterde hij met een rauwe, beestachtige stem.

"Mmmhh." Stemde ik met hem in, en ik voelde me sinds tijden weer echt gelukkig.

"Ga je mee naar huis?" Mijn hand gleed in de zijne en we liepen naar de plek waar ik thuis hoorde, bij hem.