Alpha Ryder -Alpha series 2

Hoofdstuk 5

P.O.V. Ryder

Met mijn hand op Feline haar onderrug begeleide ik haar naar ons huis. Wat afwezig drukte ik een kus op haar kruin.

"Je hoeft je echt geen zorgen te maken, je bent vast wel een goede moeder."

Ze gaf mee een boze blik. "Jij bent niet diegene die net te horen kreeg dat je moeder wordt."

"Nee, maar ik hoop ook niet dat ik ooit moeder wordt." Glimlachte ik naar haar.

Ze draaide wat met haar ogen maar haar glimlach verraadde dat haar spanning was weggevaagd door mijn stomme grapje. We konden de poort zien liggen, dus Feline trok me in de richting van het kasteel, ze begon bijna te rennen.

"Rustig." Lachte ik haar toe.

"Wat als ik een slechte moeder ben?" En ze keek me aan met een mengeling van wanhoop en verdriet. Haar snelle verandering van emoties verbaasde mij.

"Maar dat ben je niet, daar ben ik zeker van." Zei ik terwijl ik haar naar me toetrok en mijn lippen op haar zachte drukte. Na een poosje trok ze zich terug uit onze kus.

"Ik hoop dat je gelijk hebt." Zuchtte ze.

Toen we aangekomen waren bij de poort van het kasteel, rende Aidon op ons af.

"Papa, waar was je?" Riep hij terwijl hij op me afsprong en zijn gezicht in mijn nek verborg.

Ik gaf geen antwoord maar beantwoorde zijn omhelzing, door mijn armen om hem heen te slaan. " Wie is die mevrouw, papa?" Fluisterde Aidon in mijn oor.

"Dit is Feline, je nieuwe mama." En ik sloeg mijn ene arm om Feline haar middel heen en met de andere hield ik Aidon vast. "Hoi" zei Feline zachtjes tegen Aidon en ze stak haar hand naar hem uit. Maar hij nam haar hand niet aan, maar opende zijn armen naar haar als teken dat hij in haar armen wou zijn.

Feline nam hem voorzichtig van mij over en omhelsde hem.

Aidon fluisterde zachtjes wat in haar oor en ze moest lachen. Aidon duwde zijn hoofd in haar nek en fluisterde net niet zacht genoeg " Zullen we een spelletje spelen, mama?" Feline haar wangen werden een zachte kleur roze.

"Tuurlijk, liefje."

Nadat we met z'n allen verstoppertje hadden gespeeld. Was ik nog meer verliefd op Feline geworden dan ik al was en Aidon liep verlegen naar mij toe. Hij sloeg zijn kleine armpjes stevig om mijn benen heen.
"Ik hou van mijn nieuwe mama, je hebt haar goed uitgekozen papa!" Zei Aidon zachtjes tegen mij maar wel zo hard dat Feline het ook hoorde.

Ik grinnikte en Feline moest lachen, ze ging op haar knieën zitten en spreidde haar armen open, Aidon omhelsde haar.

Voor de eerste keer in lange tijd voelde ik me weer gelukkig.

Maar wat ze niet zagen was dat ze vanuit het bos werden begluurd door rode ogen.