Punishment

41

— Aera Castro

     Masyadong mabilis ang pangyayari. Akala ko panahon ko na. Akala ko mawawala na ako. Akala ko mamamatay na ako.

     Ibang tao pala ang gagawa noon para sa akin.

     Habang ako'y napako sa aking kinatatayuan, iniisip ang magiging kapalaran ko habang nakatingin sa paparating na kotse ay may malakas na pwersang tumulak sa akin. He saved me.

     While i'm sitting on the road, kitang-kita ko ang kanyang mukha. nakatingin siya sa akin at pinilit na ngumiti.

     "I love you." he mouthed.

     Hindi ko na napigilang umiyak. Nakatitig pa rin siya sa akin and I can feel his joy pero bakit ngayon pa? Maya-maya'y pinikit na niya ang kanyang mga mata kasabay nito ang paglaho ng mga ngiti niya sa kanyang labi.

     "Aera!! Ayos ka lang?!" Josh asked in a worried voice. Hindi ko siya sinagot.

     Hirap akong tumayo dahil sa nanghihina ang aking buong katawan pero pinilit ko pa ring maglakad papunta sa kanya.

     Rowan, don't leave me please.