Closer You and I

16 0 0
                                    

A/N

Dto magsisimula yung mga alaalang hindi ko makakalimutan. Eto yung mga panahong masaya lang lagi....

mga araw na masaya nuon, alaala nalang ngayon.....

----------------------------------------

beep... beeep... beeeeeeepp..... beeeeeeepppp.

Nakapikit na inabot ko yung cellphone sa ilalim ng unan ko para i-off yung alarm na gumising sa himbing ng pagkakatulog ko..

"Sheeeeems! antok pako! Bat ko ba inalarm to"

sabay off ng alarm. pipikit pa sana ko ng bigla kong maalala na ngayon nga pala yung teambuilding ng mga volunteer!!!

Napabalikwas ako ng bangon at tiningnan ulit ang orasan 5am.. 7am kami magkikita nila kieca sa Robinson para makapgsabay sabay kaming pumunta sa venue..

Agad akong tumayo at nag ayos na ng sarili para hindi mahuli sa usapan namen nila kieca. Knowing kieca, lagi yung maaga.

-----------------------------------

**text convo

Me: Asan ka?

kieca: Ministop..

Pagbabang pag baba ko dumiretcho agad ako ng ministop. Sa labas palang nakita ko na si Kieca. Kagandang dalaga talaga netong babaing to eh hahaha.

Pag kalapit sakanya...

*beso*

me:kanina kapa?

kieca: Medjo. Hinatid kasi ko nila dade eh. tukoy nya sa magulang nya.

bunsong anak si kieca, at daddys girl talaga sya. kwento nya nga samen nun mula elementary hanggang college hinhatid sya ng papa nya. walang palya yun.

Me: Ah, tara na?Aya ko sakanya.

parehas naming first time pumunta ng eco park kaya minabuti na nameng umalis na para may time pa kaming maghanap just in case maligaw kami. Pero tingin ko naman safe kami dahil may map na prinovide samen ang church para hindi maligaw.

"o winston street daw bababa tas sakay ng tryc papunta ng eco park" sabi ko.

"anong landmark?" tanung ni Kieca

"lagpas ng BPI, pero mas maganda pababa tayo sa driver para sure."

" sige ikaw magsabi."

haay ako nanaman syempre. yun ang benefit ng malakas ang loob. hindi makapal ang mukha ko sadyang confident lang talaga.

"Kuya, bayad po.. dalawang winston street po..... pababa nalang kami don kuya ah." sabay abot ng bayad sa driver

"sige" sabi naman ni kuyang driver.

Nililingon ko parin yung mga dinaraanan namen para makatiyak na hindi kami lalagpas. hindi naman sa wala akong tiwala sa manong driver pero mabuti ng sure. saka gusto ko rin matandaan yung lugar just incase na balikan ko.

"Ayan na yung BPI" sambit ko

driver:dun na kayo bumababa miss para saktong trysicle na pag tawid nyo tas magpahatid na kayo pa eco park.

"Sige po salamat"magkasabay nameng sagot ni kieca.

Pag baba, dirediretcho na kami sa trysiclan at nagpahatid sa eco park.

nung nsa loob na kami at hinahanap yung pinaka place, naalala ko si Adriane.

"Nasan na kaya si Adriane?" Tanung ko.

I have served my PurposeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon