Ποιήματα

Ζωη #2

Ζωή...

Μια τόσο μικρή λέξη . Μα τόσο μεγάλη.

Ζωή... Περιέχει και καλές και κακές στιγμές.... Περιέχει και στιγμές ευτυχίας αλλά και πόνου. Παλιά γεγονότα από αυτή, η λεγόμενες αναμνήσεις, καλές και κακές, χαρούμενες και λυπητερές. Στιγμές που θες να ξαναζήσεις... Στιγμές που θες να σβηστούν.... Κάνουμε πολλά λάθη μες στη ζωή... Αλλά από αυτά μαθαίνουμε.

Τελικά..

Τι θέλει ο άνθρωπος από τη ζωή του;

Την ευτυχία; Τη αγάπη; Τον έρωτα; Τη τύχη; Τους φίλους; Ή μήπως τη μιζέρια; Το θυμό, το μίσος. τη μοναξιά, τον εγωισμό του. τους εχθρούς. Στις δυσκολίες του ζητάει βοήθεια από τους άλλους. Στις δυσκολίες τον άλλων όμως; Τι κάνει τότες; Τίποτα... Όταν τα βρίσκει σκούρα κάνει τη πάπια... Βέβαια δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Όμως αυτό είναι το πιο συνηθισμένο....

Το αν είσαι πραγματικός άνθρωπος φαίνεται εκεί. Φαίνεται στις δύσκολες ώρες του άλλου. Το πως βοηθάς εσύ τον άλλον κι ας μην έχεις συμφέρον από αυτό. Αν όμως δεν βοηθάς τον άλλον, τότε δεν συμπεριφέρεσαι αν άνθρωπος. Συμπεριφέρεσαι σαν ένα απόβρασμα της κοινωνίας. Ένα πλάσμα που δεν νοιάζεται για κανέναν, παρά μόνο για την πάρτη του. Αν είσαι από αυτούς τους ανθρώπους, κρύψου. Γιατί; Επειδή θα τα βρεις σκούρα μπροστά σου.

Όμως... Τι είναι ο άνθρωπος σε αυτό το κόσμο; Σε αυτό το πλανήτη; Σε αυτό το σύμπαν; Ένα απλό ον. Τίποτα το παραπάνω. Τίποτα το λιγότερο.