Ποιήματα

Όνειρο ή Αλήθεια??

Πήγαμε βόλτα με τα παιδιά

Σε μια μικρούλα παραλία.

Βραδάκι, θάλασσα, αμμουδιά …

Παρέα, γέλια και φωτιά.

Καθίσαμε στην άμμο, σκοτεινά

Τα δέντρα γύρω ήτανε.

Μα… συναισθήματα πολλά

Στη γύρω ατμόσφαιρα υπήρχανε.

Έπειτα, ήρθε η κουβέντα.

Μιλήσαμε, γελάσαμε… πολυ ωραία.

Και στη συνέχεια τα τραγούδια

Με μια κιθάρα ως μουσικουλα.

Νότες ηχούσαν στα αυτιά μου

Και γω κοιτούσα τα άστρα.

Άκουγα και το κύμα δίπλα,

Γλυκά να μου σιγοτραγουδαει.

Ήρθε τότε η μεγάλη αγκαλιά

Και χάθηκα εκεί μεσα.

Κοιτώντας τα άστρα και τα μάτια του

Στην ηρεμία μέσα.

Μετα απο ώρα αρκετή

Παιχνίδια άρχισαν να παίζουν.

Ο ήλιος με τον ουρανό

Και ο ουρανός με τα αστέρια.

Άλλαζαν χρώματα πολλά

Που σε μαγευανε γλυκά.

Πουλάκια τραγουδαγαν σιγά

Τη μελωδία του έρωτα.

Υπενθύμισε κάτι ολο αυτο.

Ήταν το πρώτο ποίημα.

Μα… Μήπως ήταν όνειρο;

Μπορεί όμως κι αλήθεια;

___________________________________
Γεια σας. Συγγνώμη που τόσο καιρό δεν ανέβαζα τίποτα. Όμως δεν είχα έμπνευση και είχα πολυ διάβασμα. Επέστρεψα όμως δυναμικά με ενα ποίημα που ελπίζω να σας αρέσει πολύ και να σας βάλει σ σκέψη ως κι εμένα .