Melody

257 5 8
                                    

ola peoplzzzzz

gewoon ff een tip: als je slim bent lees dan ff het vorige hoofdstuk, dat heb ik pas verandert (datum: 5-6-12) als je voor die tijd dat hoofdstuk had gelezen, dan weet je bij deze dat het veranders is.

dit hoofdstuk heb ik meteen met het vorige hoofdtuk er op gezet, omdat ik het u een tijdje laat voor wat het is (wil verder met mijn andere boek)

ik hoop dat jullie het wat vinden.

KARAKTER

Macina White is de beste vriendin van Melody, ze heeft lichte korte rode haren en hele donkere bruine ogen. Macina is een vrolijk meisje maar heeft een zwak punt. ze vertrouwd mensen op hun woord en is ook altijd berijd je te helpen, het maakt haar dan niet uit wat zij er voor teruk krijgt. jammer genoeg zijn er ook mensen die misbruik maken van die eigenschap. kan dit haar dood betekenen??.......

please fan, comment of vote

enjoy xxx just me

************

Melody

Ik voelde een lichte druk op mijn buik en moeizaam opende ik mijn ogen. Macina lag naast me te slapen. Zeno was weg, zou hij zijn hand op mijn buik hebben gelegd? De gordijnen bewogen nog dus ik keek naar buiten. Daar zag ik Zeno door de poort rennen. Ik gooide mijn benen door het kozijn en liet me naar beneden vallen. Waarom deed ik dit? Waarom deed het geen pijn? Ik voelde me anders, sterker.

Ik keek langs de dakgoot naar beneden. Dat was toch vier meter die Zeno iedere dag op en af sprong zonder enige moeite.

Zonder er verder over na te denken greep ik de rand vast en liet ik me naar beneden vallen. Ik zette me af tegen de muur zodat ik me niet af zou schaven. Toen mijn voeten de grond raakte voelde ik niks. Het deed geen pijn en zonder ervaring lande ik perfect. Zou dat komen omdat ik het Zeno ooit zag doen?

Ik rende achter Zeno aan door de poort, maar zorgde er wel voor dat hij me niet kon zien. Hij ging de school binnen, recht naar de kamer van de directeur. Wat was hij van plan? Had Zeno weer iets gedaan wat niet door de beugel kon. Waarschijnlijk had hij problemen omdat hij bij mij was blijven slapen. Ik moest achter hem aan on hem te helpen. Hij was tenslotte mijn beste vriend.

Ik rende naar de deur die op een kier stond, maar net voor dat ik naar binnen wou gaan hoorde ik dat er meerdere mensen in de kamer waren. Ik herkende de stem van Danté en de directeur, maar er was ook een jongens stem die ik niet herkende. Hij klonk sterk en zelfverzekerd.

‘Ik ben er,’ zei Zeno.

‘Volgens Danté was jij van plan in Mylon van deze school te houden.’ De directeur kwam direct tot zaken.

Mylon? Van die naam had ik nog nooit gehoord. Zeno heeft het me ook nooit verteld.

‘Je snapt toch wel waarom?’

‘Nee, dat doe ik niet. Jij wil toch ook dat Melody haar geheugen terug krijgt?’

Ben ik iets vergeten dan? Waar gaat dit over en wat hebben hun er mee te maken?

‘Ja, natuurlijk wil ik dat, maar…’

‘Dan is het slimmer om Mylon toe te laten.’

‘Nee, dat is het niet. Mylon is een rebel. Het helpt niet om hem te laten helpen, hij maakt het alleen maar erger.’

‘Ze heeft het recht te weten dat ze net als ons is,’ zei de onbekende stem.

‘Ze is niet als jullie. Melody is anders.’

‘Ze is wel net zoals wij. Ze is en blijft een vampier.’ Ik een vampier? Onmogelijk, ik kom met niks overeen.

De stemmen klonken steeds dreigender.

My cold-one murdererWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu