De 6 uitverkorenen // Jeremy Frieser

Dag 3 ( 5 dagen later )

Laat je huis achter en vergeet de weg er naar toe....

Op het moment dat mijn leven begint, lig ik midden in een grasveld. De zon schijnt fel op mijn gezicht. Er staat een lichte bries, waardoor mijn korte haar lichtjes heen en weer waait.

Als ik wist hoe mijn kapsel er oorspronkelijk uitzag, zou ik mijn haar opnieuw kunnen doen, maar aangezien ik niet eens de kleur van mijn eigen haar weet, gaat dat nogal moeilijk. Ik weet niet eens hoe oud ik ben. Ik weet zelfs niet hoe ik eigenlijk heet. Op de één of andere manier ben ik hier gewoon en daarvoor is er niks.

Misschien heb ik een hersenbeschadiging opgelopen en weet ik daarom helemaal niets meer. Ik voel met mijn handen in de zakken van de grote zwarte jas die ik draag, op zoek naar een paspoort of iets anders waar ik mijn identiteit van kan afleiden, maar het enige wat ik vind, is een doosje paracetamol en een kompas.

Naast me op de grond ligt een blauwe rugtas en een slaapzak die opgerold in zijn hoes zit. Voorzichtig kniel ik neer naast de spullen en rits de rugzak open. Dan keer ik de tas ondersteboven om een overzicht te krijgen van de inhoud.

Het eerste voorwerp is een waterfles, het tweede een zaklantaarn, waar ook een paar extra batterijen bij zitten. In een klein zwart doosje vind ik een zakmes met daarin een vijl, een mes, een schaar en een schroevendraaier. Ook zit er een koperen sleutel in de tas met daarin de volgende code gegraveerd: D-E-Z-2

En dan vind ik iets, waar mijn hart sneller van begint te kloppen. Een mobiele telefoon! Daar staat vast wel een naam in. Nieuwsgierig druk ik op de aan-knop en wacht terwijl het ding opstart. Ik moet maar hopen dat er geen wachtwoord op zit.

Zodra de telefoon is opgestart zie ik dat er helaas wel een wachtwoord op zit. Een code van vier tekens. Wat zou de oude ik als wachtwoord hebben?

Dan ineens herinner ik me de sleutel. Wat voor code stond daar ook al weer op? Snel zoek ik de koperen sleutel tussen de grassprieten en raap hem op. D-E-Z-2. Dat was het!

De code blijkt correct te zijn, want ineens zie ik het menuscherm voor me. Waar zou een naam kunnen staan? vraag ik me af. In de meldingen zie ik berichten van een chat staan, dus besluit ik daar te kijken.

//GISTEREN//

[HenkvanLaar]: Hallo, wie zijn deze mensen?

[HenkvanLaar]: Kent iemand van jullie mij? Ik ben mijn geheugen kwijt.

[HenkvanLaar]: Hallo??????

[MartijnvandenHondel]: Hoi?

[HenkvanLaar]: Ah, eindelijk iemand online...

[MartijnvandenHondel]: Online?

[HenkvanLaar]: Ja...

[MartijnvandenHondel]: ?

[HenkvanLaar]: Nevermind...

[HenkvanLaar]: Weet jij wie ik ben?

[MartijnvandenHondel]: Henk van Laar.

[HenkvanLaar]: En wie is dat?

[MartijnvandenHondel]: Jij.

[HenkvanLaar]: Dude, ga nou niet trollen. Ik heb last van geheugenverlies.

[MartijnvandenHondel]: Je bent zelf een trol, lelijkerd.

[HenkvanLaar]: Ga weg, ik ben model geweest. Kun jij zeker niet van jezelf zeggen, hè?