After All

Chapter {18}: [PRESENT]

A/N: continuation po ito nung prologue :)

"oy Danica! Aba? kanina ka pa nandyan hindi ka pa rin tapos maglinis ng kwarto mo? Anung oras na o!"

"Patapos na po ma!"

Tama na nga tong pagbabalik tanaw! pinasok ko na uli ang pic sa kahon at nilusot sa ilalim ng kama at pinagpatuloy ang paglilinis

Kinabukasan, maaga akong naligo at nagbihis dahil sa pagdating ng aking pinakamamahal na kapatid. Naiwan kasi si kuya sa Dubai dahil may nahanap siyang trabaho dun at para na rin may kasama si dad. Nakakuha siya ng leave at ngayon ang kanyang pag uwi. Pagbaba ko ay sinalubong ako ng isang mahigpit na yakap

"Hon!" niyakap ko rin siya "ano? tara na ba? Dinala ko na yung kotse ko para di na tayo mahirapan mag commute"

pagpunta ng airport ay sinalubong namin si kuya. Umakbay siya samin ni mama

"kamusta ang aking magandang ina at nevermind na kapatid?"

"ang sama mo kuya! Dapat pala di na 'ko sumama sa pagsundo sayo eh :\"

"hahaha eto naman hindi na mabiro! Joke lang eh :))))" bumaling siya kay yel "oh pare kamusta?"

"Eto, stress sa trabaho. Pero ayos lang. Stress free naman pag nakikita si hon e ;))"

"Ang daming langgam oh! tara na nga ma, baka kagatin tayo ng mga langgam na nakapalibot sa kanila. HAHAHA"

"Corny mo kuya! hahaha"

Pag uwi sa bahay ay nag inuman sila yel at kuya hanggang sa ginabi na at kailangan niya ng umuwi

"pre, una na ko ha. May meeting pa pala ko sa board bukas ng umaga"

"sige. goodluck sayo"

"bye hon. ingat ka ha!" kiniss ko siya at sumakay na siya sa kotse niya

habang kumakaway ako ay tumabi sa akin si kuya

"hindi pa rin ako makapaniwala na magmamahal ka uli"

"ha? bat naman kuya?"

"e grabe kaya ang lungkot mo nung nagkahiwalay kayo ni --"

"wag na nating balikan yan kuya. Tapos na yan. Si Ariel na ngayon ang nasa buhay ko"

"Tapos na nga ba talaga? psh" umalis si kuya

Anung ibig sabihin dun ni kuya? tapos naman na talaga e ....  -__-

Si yel. Ahriel Domingo. Anak ng may ari ng isang malaking korporasyon. Nakilala ko siya sa Dubai. Schoolmate ko siya sa pinasukan kong school dun. Dun sila nakatira ng mga panahong yun dahil nandun ang mga magulang niya at tinetrain siya kung pano maghawak ng kanilang business.

*flashback*

"miss? Are you lost or something?" -yel

"yeah. Can't find my room"

"I can help you if you want?"

"Really?! Thanks! Hay salamat, kanina pa ko naghahanap eh"

"Kababayan? Pilipino ka ba?"

"oo. Ikaw rin? haha"

"I knew it! haha yeah!" inilahad niya ang kamay niya "ariel nga pala. Ahriel Domingo"

nakipag shake hands ako "Hello. Danica. Danica Legaspi"

simula nun ay naging close na kami since siya ang una kong nakilala sa school. Minsan nahuhuli nya akong umiiyak

♫ Here I am 

Alone and I don't understand 

Exactly how it all began