Nieczułości świata ofiary,
Za co nałożone na Was tak srogie kary?
Wasze drogi smutne i kręte
Czy na końcu można znaleźć tylko pętlę?
Wy ciepłem wśród tego świata chłodu
Uosobieniem silnych uczuć głodu
Pięknem, postępem, twórczością
A w efekcie tylko samotnością
Wy, którzy cierpicie zamiast być podziwiani
Zrozumcie, powinniście być naśladowani
Mieć w sobie dobroć, przyjaźń, miłość
Ciepło, delikatność i wrażliwość
Tyle emocji, że aż powodują rąk drżenie
To cudowne, niezwykłe wyróżnienie
W tych czasach to takie rzadkie cechy
W zapomnienie niech pójdą wszystkie Wasze grzechy
Wy nadzieją, przyszłością tego świata
Nie dajcie się zniszczyć przez wewnętrznego kata
