MİR

•3•

       ~Mine Ablanın Ağzından~
  Kahvaltıdan sonra Mir ve Hera dışarıya gezmeye çıktı. Bizde Sevim ablayla masayı toplamaya başladık. "Bu kız nerden çıktı biranda Sevim abla" diye bir soru attım ortaya. Sevim abla da biraz düşünceli olacak ki derin bir nefes alıp "Mir'in Tokatta iş yaptığı biri vardı ya hani  işte onun kızıymış." diye cevapladı. "Biraz şüphelendim ben aslında" dedim. Sevim abla anlamaz gözlerle bana bakıp " Hayırdır kız ne şüphesi ? " diye sordu. " Biranda ortaya çıkması, bizimle tanışması, evimizde kalacak kadar yakın olmaları aklıma takıldı. Yoksa konuştuğu filan olmasın. " diye düşüncelerimi söyledim. Tam o sırada içeriye " Hanımlar ne kaynatıyorsunuz bakayım" diyerek Heybet girdi. Sevim ablayla ufak bir bakıştıktan sonra Heybete sormaya karar verdik. Sevim abla " Oğlum halanın kahvesini özlemişsindir. Halan bir kahve yapsın da sohbet edelim." diyip Heybeti alıp bahçeye çıktı. Bende bulaşıkları hallettikten sonra kahveleri yapıp bahçeye çıktım. Derin bir sohbet sürerken araya bir soru attım " Heybet yavrum, bu Mirle  Hera arasında birşey var mı biliyor musun?" Heybet ilk şaşırdı ve "  Yok kız o nerden çıktı? " diye cevap verdi. Sevim abla da "Biz halanla çok yakıştırdık ama Mire birşey diyemedik. Böyle birşey varsa söylede bizde ona göre abinle konuşalım." dedi. Heybette biraz düşünüp " Anne öyle birşey bilmiyorum ama öğrenirsem gelir söylerim kız dert etmeyin siz" diye cevap verdi.
  •••••
   Akşam üzeri sohbetimize abim ( Süleyman Mirin babası) de katıldı. Ortada koyu sohbet sürerken. Mie ve Hera eve geldi. Yanımıza gelip sohbete ortak oldular. Mehmetinde gelmesiyle " Haydi yemeğe" diye bağırdım. Mir'de bizi daha da süphelendirecek birşey yapıp " Biz Herayla yemeğe kalmıyoruz, onu yemeğe götüreceğim" dedi.
  •••••
  Akşam Soysal ailesi için çay faslı başladı. Saatler sonra Abim saate bakıp "Nerde kaldı yahu bunlar." diye sordu. Bende "Dur bir arayayım abi" diyip telefonu elime aldım ve Mir'i aradım. Çok çalmadan açtı. "Efendim hala"  "Oğlum nerde kaldınız baban soruyor " " Kapıdayız geldik hala" "Tamam oğlum." dedim ve telefonu kapattım. Abime dönüp "Kapıdalarmış." dedim. Az sonra Mirle Hera geldi."Mine çay koyar mısın?" diye sordu abim. Hera hemen "Mine abla sen otur ben koyarım." dedi. Bende basınla onaylayıp bardağı uzattım.
   Hera gittikten sonra Mirde üzerini değiştirmeye gitti. 10 dakika sonra Hera hala gelemeyince "Ben Heraya bir bakayım bir yerini mi yaktı acaba" diyip mutfağa doğru yürümeye başladım. Mutfak kapısında Mir ve Heranın sesini duyunca duraksadım. Hera Mire. "Annelere bizden ne zaman bahsedeceğiz? " diye sordu. Mirde "Daha yeni tanıştınız canım,biraz zaman geçsin söyleriz merak etme" diye cevap verdi. Şok olmuş bir şekilde geri döndüm. Bahçeye çıkmadan Hera bana yetişti. Çayı bıraktıktan sonra " Şey yorucu bir gündü ben yatayım artık iyi geceler." dedi ve yatmaya gitti. Peşinden abimde çayı içtikten sonra " Geç oldu artık haydi hanımlar sizde toparlayın yatın" diyip gitti. Sevim ablayla başbaşa kalınca " Abla şüphelerim doğru çıktı" diyiverdim. Ablam da şaşkın şaşkın " Nasıl yani kız" diye sordu. Bende az önce duyduklarını anlattım. Şok olmuş bir şekilde "Şimdi yatalım sabah konuşuruz. Gün ola hayrola" diyip odasına girdi. Bende elimdekileri masaya bırakıp odama gittim. 

         Hera 'nın Ağzından  

  Eretsi gün kahvaltıdan sonra Süleyman amca kahveye gitmek için, Heybet ve Mehmet dışarı çıkmak için, Mir ise işe gitmek için evden ayrıldılar. Mirin bu hafta işleri yoğun olduğu için gezemeyeceğiz. Bu bir hafta içinde Sevim teyze ve Mine abla ile bol bol vakit geçirme ve birbirimiz tanıma fırsatı bulmuş olacağım. Bunları düşünürken telefonumun zil sesiyle irkildim.Arayan Ayşe idi. Odada kapıdan uzak bir köşeye geçtim. '' Alo Ayşecim '' '' Merhaba Heracım nasılsın?'' ''İyiyim canım sen nasılsın?'' '' Bende iyiyim canım. Evde durumlar nasıl?'' ''Planımız güzel gidiyor. Mirle geçen gün gezmeye çıktığımızda evden birine yakalanmayı düşündük ve dün akşam Mine ablaya yakalandık.'' ''Yaa ciddi misin ? Mine abla duyduysa bütün ev duymuş sayılır.'' ''Bizde öyle düşünmüştük canım inşallah bir terslik çıkmaz ya ben şimdi kapatayım yanlarına geçeyim daha sonra görüşürüz.'' '' Görüşürüz canım.'' dedi ve kapattı. Ayşe Mirin evlenmeye zorlandığı kız. Ayşe ve ailesi uzun zamandır Mir ve ailesi ile tanışıyordu. Ayşe de Mirle evlenmeyi istemiyorddu aslında ama bunu söyleyemiyordu. Çünkü sevdiği ve konuştuğu biri vardı ve ailesine yakalanınca o kişiyi Mir olarak göstermişti. Tabi olayların buraya kadar geleceğini ikiside tahmin etmiyordu. Ailler öğrendikten sonra hemen düğün yapmak istemişler ikiside bir şekilde bu tarihi uzatmışlardı ama tamamen ortadan kalkması gerekiyordu. Hal  böyle olunca bu duruma bir el atmaya karar verdik.  

    Odayı toparlayıp mutfağa yanlarına geçtim. Mutfağın kapısında Mine ablayla karşılaştım '' Ah Heracım bende sana bakmaya geliyordum. Şöyle bir oturup sohbet edelim. Geleli kaç gün oldu oturup bir düzgünce sohbet edemedik. Ben çayları koyayım sende  şurdan çerezleri koyar mısın?'' diyip küçük dolabı işaret etti. '' Olur tabi Mine abla '' diyip dolaptan çerezleri ve tabakları çıkarttım. Bende çerez tepsisini alırken Mine ablada çay tepsisini aldı ve balkona ilerledik. Sevim teyzede balkonda çiçekleri suluyordu.

    '' Eee Heracım  anlat bakalım kendini? '' diye sordu Mine abla. ''Tokat'ta doğdum büyüdüm. 23 yaşındayım. KTÜ den mezun oldum. Ben lisedeyken Mardin konulu kitapları çok okuyordum. Bu yüzden hep Mardinde öğretmen olmak istedim.Üniversite sonda Mir ile babamın yanında tanıştım.(YALAN.Allahım sen affet) Daha sonra tainim buraya çıktı.Ev bakmaya geldim, bu yüzden de Mirden yardım istedim.Şimdide buradayım.'' diyip güldüm. Sevim teyzede gülümseyip '' Ne iyi etmişsin güzel kızım bu vesileyle bizde seni tanımış olduk.'' 

  ....

   Aradan geçen bir hafta sonunda bayram için Tokat'a dönüyorum. Hava alanına giderken kendimce bir düşündüm. Çok güzel bir kaç gün geçirdim. Sevim teyze, Mine abla, Süleyman amca kısaca Mirin ailesi bana çok iyi davrandı. Mirin işi sebebiyle ev bulamayıp, çok fazla gezemesekte güzel günler geçirdim. Umarım böyle devam eder. Hava alanına geldiğimizde Mir ile vedalaşıp uçağa bindim. Uçağa bindiğimde ailemi çok özlediğimi farkettim. Bir kaç günlüğüne böyleyse aylarca ne yapacaktım acaba hiç düşünmemiştim.

    Merhabalar, bölümü geç yazdım biliyorum. Üzgünüm ama biraz okuma olmasını bekledik. Başlarda biraz sıkıcı olabilir ama lütfen okumaya devam edin. Klişe kurgunun dışına çıkmayı amaçlıyoruz. Daha önce böyle bir kurguya denk gelmedim. Umarım beğeniyorsunuzdur. Kitapta görmek istediğiniz veya beğenmediğiniz birşey olursa lütfen çekinmeden mesaj atın ve hikayeyi paylaşmayı unutmayın. :) Yazım hataları varsa affola :)