🌕 სავსე მთვარე ანათებდა დედამიწას . მისი სინათლე მომაჯადოვებელი და განსხვავებული იყო ხალხი თვალს ვერ აშორებდა . მთვარის სინათლის დანახვისას ბემბემი სავარძლიდან წამოდგა . ( უკვე დროა გაიფიქრა გულში ) 12 საათზე ოთახი ჩააბნელა , მაგიდაზე შავი სუფთა ნაჭერი გადააფარა , ოთხივე კუთხეში დადო წითელი სანთელი , შუაში ჩადო ლითონის ჭურჭელი და წითელი ღვინით აავსო . საყვარელი გოგონას ფოტო აიღო , ღვინიან ჭურჭელში ჩადო და თავსახური დააფარა . სიტყვები წარმოთქვა : " ჩაგდე ღვინოში მივიღე შენი თავი " დააფარა თავსახური. " სხვა გიჟებს სხვისი სისპეტაკე უფრო აგიჟებს , ვით გულგრილობა და არა ცნობა რაც უნდობარი აღტაცება შენ არ გაგიშვებს , თუმცა ხანდახან ნებდება გრძნობა . გული მღელვარებს უცნაური რაღაცა ფიქრით , გულს შიში იპყრობს და ღელავს მკერდი ... რაა ეს გრძნობა ? სიყვარული ? საითკენ მივჰქრით ? არ გადავიჩეხოთ არ გაწყრეს ღმერთი . მას მოეჩვენა , რომ ეს ხმაა სამარის ლოდის , თითქოს დემონი უკრავს ჭიანურს , რაღაც აჩრდილი ქვეყანაზე მიდის მოდის და ახშობს წყურვილს ადამიანურს . არავინ ოცნებობს გამოხედვით ცეცხლზე და ალზე , მოგონებაა კუბოს და ცხედრის , ფიქალო მკერდზე არ ოცნებობს , არც გულზე , ზღვაზე , ის მხოლოდ ... ციურ ალერსზე გვერდის " შემდეგ აიღო თავსახური და მთვარეს შეხედა , სამი წუთი უყურებდა მას .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
მთვარის ადგილას წარმოიდგინა იმ გოგონას სახე , კვლავ დაანახა მთვარეს წყლით სავსე გამჭირვალე ჭიქა დალია ეს წყალი , ფანჯარას მიუახლოვდა და მელოდიურად წარმოთქვა : " მივიღე შენი გონება , მივიღე შენი თავი და შენით მივიღე ეს მწარე ბედი " ბემბემმა სხეულის ყველა კუნთი დაძაბა , წარმოიდგინა როგორ ეალერსებოდა მას ტუჩებზე , თმებზე . შემდეგ მიუჯდა მაგიდას , ჭურჭლიდან ამოიღო სურათი აკოცა და ბალიშის ქვეშ შეინახა , ლოგინში ჩაწვა , ჩურჩულით თქვა . " დაე მოხდეს ის რაც მოსახდენია"
