aşkın her santimi

bölüm 7

Kushinin gözünden...

Seni özledim. " dedi usulca. Ben çok şaşırmıştım.o bana dikkatle bakıyordu.sonra birden kahkahayı bastı.  "Şaka tabii ne için olacak seni merak ettiğim için"dedi gülerek...
Kaşlarım çatılmıştı. " Bana  bir daha böyle Aptalca şakalar yapma!!! Sinirle oturduğum yerden kalktım. içeri doğru yürümeye başladım. Arkamdan bağırdı "aman sende şakaya gelmezsin. Kız mileti hep böyledir zaten... Diyerek yanıma geldi. Sinirim bozulmuştu. " Sen görürsün şimdi"deyip orada duran yastıklardan birisini alıp ona hızlıca fırlattım. Yastık kafasını es geçip arkada duran vazoya çarptı. Doğal olarak da kırılmıştı.kendi kendime söylenmeye başladım. "Ayağımdaki şu alçı olmasaydı görürdün sen gününü. " Diyerek ona doğru savurdum tehdidimi...
"Yani sen o şekilde düşmeseydin bana n'apardın acaba bunu merak ediyorum doğrusu"dedi alayla... " Ya sen niye ikide bir o konuyu açıp benim tepenin tasını arttırıyorsun!!!
dedim sinirle... "Çok eğlencelisin hadi ama kabul et artık bunu" deyince *eğlenceliyim öyle mi!!! Deyip ayağa kalktım ve alçılı halimle onu kovalamaya başladım. Evin içinde dört dönüyorduk.  O ise benimle alay etmeye devam ediyordu. "Ya sen çok yaşlanmışsın baksana doğru dürüst yürüyemiyorsun bile" Deyip kahkahayı koyverdi. Ben sinirimden onu kovalamaya devam ediyordum. Tam ona yaklaşmıştım ki birden takılıp onun üzerine düştüm. Yüzlerimiz birbirine çok yakındı... Nefeslerimiz yüzlerimizi yalayıp geçiyordu... Gözlerimiz birbirlerine kenetlenmişti. Onun kömür karası gözlerine bakmaya doyamıyordum. Yüreğim hızlıca atmaya başlamıştı. O beni kavrayıp altına aldı. "Hadi bakalım küçük vahşi kedim. Şimdi bana n'apacaksın??? Deyip beni daldığım garip ama zevk verici, duygudan uyandırdı." Sen gerçekten tam bir baş belasısın daha n'apayım ben seni"deyip onu payladım. O gülerek üzerimden kalktı. Bana,  kaldırmak için elini uzattığında elimi uzattım. Beni ayağa kaldırdığında biraz sendeledim ve onun üzerine doğru eğildim. O beni hemen belimden kavramış beni, düşmemem en için  sıkıca tutmuştu. Beni dikkatle süzüyordu. Yanaklarım kıpkırmızı olmuştu. Yavaş yavaş başımı kaldırarak gözlerimi onun gözlerine diktim. "Bunu niye yapıyorsun? Diye sorduğumda " Neyi??? Diye sordu. Cevapladım"neden bana yardım ediyorsun? Neden beni merak ediyorsun? Neden... "Devam edeceğim sırada beni susturdu." Şşştt!"ben merakla ona bakıyordum. O sadece bana bakıyordu. Şey gibi... Sanki bana bir şey olacağından korkar gibi. Beni korumak ister gibi."bakışlarından sadece bu anlamları çıkarmıştım. Beni yavaşça bıraktı.bırakırken yine çok özen gösteriyordu. Ben hemen toparlanıp ondan uzaklaştım. "Iıı...bir şeyler atıştıralım mı ne dersin??? Onun cevap vermesini beklemeden mutfağa doğru yürüdüm. Hemen dolaba göz attım. Neyse ki beni mahcup etmeyecek kadar malzemem vardı. Hemen bahçeye havuzun karşısında bir sofra kurdum. O da bana yardım etti. Beraber oturup sohbet etmeye başladık.tuhaf olan ne biliyor musun? "Diye sorduğunda ben kaşlarımı kaldırarak ona baktım. " Daha ismimizi bile bilmiyoruz"deyince"haklısın tanışalım o zaman"deyip ismimi söyledim"ben kushi"dedim ve ona "seninki ne? Diye sordum. " Arnav"dedi.ben sordum "ailenle beraber mi yaşıyorsun?   Bu soruyu sormak beni zorlamıştı. " Hayır, ailem brezilyada"deyince tamam manasında başımı salladım. Lütfen bana bu soruyu sormasın. Biliyordum ki o içimdeki boşluk,o gözlerimdeki derinlik ortaya çıkacaktı. Ve korktuğum başıma geldi...