แฮรี่กำลังฝันอยู่
.
.
เขากำลังไล่จับผีเสื้อในสวนยามบ่ายของฤดูร้อน อาจารย์วิชาภาษาฝรั่งเศสของเขามักจะมีงานอดิเรกใหม่ๆมาให้นักเรียนคนโปรดทำอยู่เสมอ
แฮรี่มักจะขลุกอยู่กับคนอายุมากกว่าและหลีกเลี่ยงการเล่นกับเด็กวัยเดียวกันที่มักจะกลั่นแกล้งเขาเพราะบุคลิกที่นุ่มนิ่มของแฮรี่
ยิ่งเพราะแฮรี่เป็นเด็กเรียนเก่งเป็นที่เอ็นดูของเหล่าแม่ๆผู้ปกครองแล้วด้วย
ความจริงแล้วแฮรี่ไม่ใช่เด็กอ่อนแอที่ยอมให้แกล้งฝ่ายเดียว แต่เขากลับข่มความแค้นเคืองไว้
เหตุการณ์ก่อนหน้าที่เขาจะย้ายมาเรียนที่นี่ทำให้แฮรี่รู้จักการเก็บกดอารมณ์ให้อยู่ในการควบคุมเสมอ
อาจารย์พิเศษของเขาสอนให้แฮรี่ทำงานอดิเรกเพื่อหักเหการระเบิดของอารมณ์เหล่านั้นนั่นเอง
อาจารย์ของเขาเป็นคนเดียวที่ล่วงรู้ความลับเรื่องการย้อนเวลาได้ของแฮรี่และสอนเรื่องเกี่ยวกับผีเสื้อพันธ์ต่างๆให้
วันนี้แฮรี่ถูกเด็กชายคนหนึ่งขัดขาระหว่างที่เขาจะเดินกลับบ้าน
เด็กชายตาสีเขียวคนนั้นหัวเราะเมื่อแฮรี่ลุกขึ้นมา พยายามยิ้มโต้ตอบแม้แฮรี่จะกำมือแน่นจนเล็บจิกลงบนฝ่ามือเขาเป็นรอยแผล
ควบคุมทุกอย่างให้ได้ แฮรี่ อย่าทำสิ่งที่นายต้องการ
อย่าคิดว่าการที่นายย้อนเวลากลับไปแก้ไขอะไรได้จะทำให้การฆ่าคนตรงหน้าสามารถลบล้าง
แฮรี่เดินหลบฉากมาโดยคิดหวังว่าวันนี้เขาอยากได้ผีเสื้อที่มีปีกสีเขียวสด
.
.
แฮรี่จับผีเสื้อตัวหนึ่งไว้ในฝ่ามือ กรีน แฮร์สแตคที่เขาจับตามองมาตลอดบ่ายหลุดจากตาข่ายและเขาพยายามกุมมันไว้ในมืออย่างทนุถนอม
เขาพยายามเบามือที่สุดแม้อีกความคิดหนึ่งในหัวต้องการขยี้ปีกบางใสนั่นให้แหลกคามือ
แฮรี่พยายามควบคุม...แต่แล้วความบ้าคลั่งในตัวที่เขากดข่มไว้ก็แสดงตัวขึ้นมา
เพราะสีเขียวของกรีน แอร์สแตคที่แวบมาในสายตา เหมือนกับดวงตาของเด็กคนนั้น
แฮรี่คลายมือออก
.
.
เพื่อพบว่าในมือของเขาชุ่มโชกไปด้วยเลือดสีแดงสด
แทนที่จะเป็นซากผีเสื้อ
เอ็กซี่กำลังฝันอยู่
.
.
เขาเห็นมือตัวเองชุ่มโชกไปด้วยเลือดแดงสด
เลือดที่กระเซ็นซ่านไปทั้งไปหน้าและร่างกาย บนคมมีด ที่ปลายไม้แหลม และที่ปลายวิถีกระสุน
เลือดที่ไหลอาบนองบนพื้นโบสถ์แห่งหนึ่งที่เขาไม่คุ้นตา
แค่เคยเห็นมันเพียงครั้งเดียวจากหน้าจอแลปท็อป ผ่านกล้องที่ฉายภาพจากมุมมองใครคนหนึ่งที่กำลังทำภารกิจอยู่ที่เซาท์แกลด
ความฝันนั้นเต็มไปด้วยสีแดงท่วมท้น เลือด และความรุนแรงที่ทิ้งซากเป็นภูเขาซากศพ
ภาพที่เห็นนั้นราวกับภาพนรก
และทำให้เอ็กซี่ผวาลุกขึ้นตื่นกลางดึกด้วยภาพฝันอันน่าสยดสยองนั่น
มันคือภาพจากสายตาช่วงสุดท้ายก่อนตายของแฮร์รี่
.
.
"....."
"กาลาฮัด"
เมอร์ลินเรียกเขาผ่านแว่นตาเป็นครั้งที่สอง เอ็กซี่ถึงรู้ตัวว่าเขากำลังนั่งเหม่อ
และลืมไปว่าชื่อรหัสคิงส์แมน "กาลาฮัด" ตอนนี้ไม่ใช่ของแฮรี่อีกต่อไปแล้ว
"นายสาย...อีกครั้งแล้ว
อย่างน้อยก็ควรสนใจฟังประชุมบ้าง"
เมอร์ลินบ่นพึมพำ อาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่เอ็กซี่ก็พยายามทำทุกอย่างให้เหมือนอัศวินคนเก่าที่จากไป
รวมทั้งนิสัยเสียเรื่องนี้ของแฮรี่ด้วย
"เมื่อกี๊เราพูดถึงเรื่องอะไรนะ..." กาลาฮัดคนใหม่หันไปถามอาเธอร์กับแลนสล็อตก่อนพยายามคุมสติตัวเองให้อยู่กับงาน
ความฝันเมื่อเช้ากับเรื่องที่โต๊ะอาหารย้ำเตือนให้เอ็กซี่รู้อีกครั้งว่าแฮรี่สำคัญกับเขาแค่ไหน
และเขาอยากพบกับแฮรี่อีกครั้งเพียงใด
"โกลเด้นเซอร์เคิล... นี่คือสิ่งที่เรากำลังสืบเรื่องอยู่ตอนนี้"
