"Dur!"
Gözlerimi yummuş, elimi tüm parmaklarımı açarak gergince uzatmış bir şekilde bağırdım.
Evet, daha demin hiç tanımadığım birinin yolunu kestim.
"Sen de kimsin?" dedi önünü kestiğim adam. Haklıydı. Ben de kimdim? Benim de önüme aniden biri atlasa ben de bu soruyu sorardım sanırım.
"Yardıma muhtac bir çalışan. Gerçi yardım etmezsen bir çalışan olamadan kovulucam." Zaten zar zor bulduğum işten başlamadan kovulamazdim değil mi? Kelimelerim havada kaldı. Beni algılamakta zorlanıyormuş gibi suratıma bakakaldı. Tamam şaşırmakta haklı ama ben geç kalıyorum. Of. Daha fazla bu suskunluğa katlanamayacağımı farkedince bir rica yönelttim utangaçça.
"Rica etsem beni E.... Etüte bırakır mısın lütfen?" diye sorduktan sonra yavru kedi gibi bakış atmaya çalıştım. Sadece çalıştım. Sanırım dışardan sakat at gibi görünuyordum. Keşke Sude'den bunun dersini alsaydım. Ama ben nerden bileyim bir gün bu bakışın bana lazim olucağını.
"Git başımdan Mavi." diyip başundan savurmak istercesine elini havada salladı.
"Lütfen ya. Ne olur bir iyiliğin dokunsa."
"Atla Mavi." Sözüyle sevinc dansımı atmayı es geçip her yeri simsiyah olan ve bu siyahlık içinde fazlasıyla havalı olan motora bindim. Tamam. Deli olduğumu biliyorum. Evet, evet az önce bi motorun önüne atlamıştım.
Uzattığı kaskı alıp teşekkür ettim.
"Bence tutun. Zaten zayıf bir şeysin. Düşersin falan sonra başıma dert çıkarma. Hastane falan hiç uğraşamam." Sinir oldum ama yapıcak bir şey yok sonuçta adam bana iyilik yapıyor. Ne demişler: Köprüyü geçene kadar ayıya dayı diyicen. Ben de bu sözü uygulayarak gıkımı çıkarmıyorum anlıyacağınız.
Ben düşüncelerimden arınmaya çalışırken aniden gaza basmasıyla sarsıldım. Düştüm. Adamın. Sırtına. Düştüm! Ani hareketle yüzüm sırtına çarptı. Ellerim beline dolandı. Ve... ve bu da ne? Bu koku bu adamdan mı geliyor?..
Yolu tarif ettim ve etütün önünde durduk. Tekrar teşekkür ettim.
"Bana borclandın Mavi."
"Ne borcu?" Tek kaşımı kaldırdım.
"Hımm... mesela... mesela bir balık ekmek."
"Ne?"
"Balık ekmek. Sevmez misin?"
"Yoo. Severim de-"
"İyi o zaman Cuma çıkış saatini bana mesaj atarsın. Gelip seni alırım."
Bir birimize numaralarımızı veriyoruz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mavi
Teen FictionGözlerini gökyüzüne çevirdi küçük kız, gözleri kadar mavi olan gökyüzüne... Hiç böylesine güzel görmemişti sanki gökyüzünü. Orada bir yerlerde beklediğini biliyordu. Onu bekliyordu. Bir gün gelip onun olacaktı. Uzansa dokunacak, dokunsa tutabilecek...
