Harry Potter stuff ✔

Sirius Black × reader

Dit is het eerste verhaal. Opgegeven door Maria__Granger.

De promps zijn dik gedrukt.

Als er Y/N staat moet je je voornaam invullen en als er Y/L/N staat moet je je achternaam invullen.

Je klapt je boek dicht en stopt hem in je overvolle tas. Aan de andere kant van de bibliotheek waar je het afgelopen uur hebt gelezen zitten de beroemde marauders te kletsen op luide toon.

Er is één marauder die jou aandacht trekt en dat is Sirius Black, de hartenbreker van de school, de player, maar je kan het niet laten naar hem te staren en aan hem te denken.

Je weet dat het dom is en dat het alleen verkeerd gaat aflopen, maar het gevoel dat je voor hem hebt ontwikkeld is de afgelopen jaren alleen maar versterkt.

Je hebt het een keer geprobeert, maar hij lachtte je vol in je gezicht uit. Het floepte twee jaar geleden gewoon uit je mond. Jij zat in je derde en hij in zijn vierde jaar. Hij liep voor de verandering is een keer alleen door de gangen en je kon het niet helpen maar zei tegen hem: "Zou je met mij op Date willen?"

Je bent daarna rechtsreeks naar de Ravenclaw tower gerend en hebt de hele avond gehuild.

Je duwt de gedachte van twee jaar geleden weg en gooit je tas over je schouder om weer naar de Ravenclaw tower te gaan om je bezem te halen.

Niemand weet het, maar eigenlijk ben je hardstikke goed in Quidditch. Wie niet sterk is moet slim zijn he? En slim ben je, waarom zou je anders is Ravenclaw zitten?

Even later vlieg je hoog in de lucht op je bezem. De wind waait door je haren, en als je op volledige snelheid gaat voel je je vrij. Dat is wat je voelt als je vliegt, vrij, geen zorgen, niks. Alleen jij.

"Hey, Y/L/N!"roept een stem van beneden. Je kijkt omlaag en valt bijna van je bezem af van de schrik, wat doet Sirius Black hier?

Je land voor hem neer en kijkt hem zo neutraal mogelijk aan.

"Wat doe je hier?" Vraag je expres een beetje boos. Je stem trilt lichtjes en je doet je best niet in zijn grijze ogen te kijken, want als je dat doet verdrink je er in de kortste keren in.

"Ah, je bent shattig als je boos kijkt."

Even ben je uit het veld geslagen, maar je krijgt jezelf al snel in controle. Je probeert rustig te ademen en niet gek te kijken.

"Ga jezelf van een klif duwen," zeg je.

Meteen schaam je je dood, was dat het enige wat je kon zeggen? Het zo beschamend. Sirius schiet in de lach, die mooie lach.

"Je kon ook gewoon zeggen dat ik je crush ben."
"Wa-Wat?" Vraag je geschrokken. Dit gesprek word alleen nog maar gênanter en gênanter. Je voelt je ongemakkelijk en hebt de neiging om keihard weg te vliegen.

"Ik ben niet," je adem stokt in je keel "verliefd op je."
"Mij houd je niet voor de gek, Y/N."

'Hij weet mijn voornaam!' Flitst door je hoofd, maar die gedachte wuif je weg.

"Nou, het is niet waar," zeg je en je stapt weer op je bezem.

"Je bent trouwens goed."
"In wat?"
"Vliegen, waarom zit je niet in het Ravenclaw team?"

En toen kwam de blos toch nog, het voelt alsof al je bloed naar je wangen stroomt. Je probeert zo noncolant mogelijk je schouders op te halen en maakt je klaar om weg te vliegen, maar hij pakt je bovenarm vast.

"Wil je een keer iets leuks met me doen?"
"Nee," zeg je sneller dan bedoelt.
"Playing hard to get?" Vraagt hij met een lach, je bezem valt met een bonk op de grond als hij je gezicht in zijn handen houd.

"Wat doe je?" Vraag je verschrikt, hij laat je gezicht los.

"Weet je, Y/N, je bent ook mijn crush."

Hij drukt zijn lippen op de jouwe, even versteen je, maar dan zoen je hem terug. Je legt je handen in zijn nek en zijn zwarte haar krult tussen je vingers.

Eindelijk, na die jaren, heb je met Sirius Black gezoend.