Harry Potter stuff ✔

Reader × soulmate

Van: FallingChocolate, sorry dat het zo lang duurde.

(Je ziet pas kleur als je je soulmate ontmoet)

Eerlijk gezegd was je nooit veel bezig geweest met je soulmate, natuurlijk was het lastig om geen kleuren te zien. Maar lezen was mogelijk zonder kleuren en praten, alleen alles was zwart-wit. Als een foto. Maar rond je twintigste begon het te steken, het klopte niet. Bijna iedereen die je kende had zijn of haar soulmate al te pakken. Sommige waren zelfs al in een relatie, andere deden rustig aan. Maar ze hadden een toekomst, een partner voor het leven. En je vond het tijd om de jouwe ook te vinden. Je had jezelf altijd gezegd dat hij wel kwam. Maar nu begonnen er gruwelijke verhalen in je op te komen. Was hij dood? Ergelijk ziek? Bevond hij zich in een ander land? Of was het een onwetende muggle die zich als zijn hele leven afvroeg waarom alles zwart-wit was.

Maar toen kwam de dag. De dag dat je hem ontmoette. Je was in een waterpretpark voor muggles met vriendinnen van je Hogwarts jaren. Het was warm weer en het water was verkoelend geweest, maar je lag nu in de zon warm te worden. Plots verscheen er een schaduw boven je, pikzwart. je ging overeind zitten en zag een jongeman staan, ondertussen kon je mensen hun haar en oogkleur wel raden door verschillende tinten grijs. Deze had waarschijnlijk zwart haar en blauwe ogen, of grijze. Hij ging naast je zitten.

'Hey, wil je een date scoren met de aller knapste jongen van het pretpark?'
Je rolde met je ogen: 'en wie mag dat wel zijn?'
Hij wees naar zijn lichaam. 'Ik. Vanzelfsprekend, heb je ooit zo'n mooie rode zwembroek gezien?'
'Ik zou het niet kunnen zeggen,' zei ze. 'Is hij mooi rood?'
'Playing hard to get?' 

Je ging overeind zitten en keek hem aan, hij begon je te irriteren. En bovendien was hij overduidelijk niet je soulmate. Want alles was nog steeds saai en grijs.
'Nee, ik ben simpelweg niet geïnteresseerd in jongens zoals jij.'
'Wil je dan een magische truc zien?'
'Nee, dank je.'
'Geloof je niet in magie, ik kan je wel wat tonen hoor,' zei hij met een charmante lach.
'Oh, ik geloof wel in magie hoor.' Je ging iets meer bij hem zitten. 'Sirius Black.'
Zijn ogen werden groot.
'What?'
'Grootste playboy van Hogwarts, je had een reputatie.'
'Je bent een witch.'
'Jazeker.'
'Sirius! Laat haar met rust.'

Een andere jongen kwam op jullie af en opeens leek alles te ontploffen. Als één groot schitterend vuurwerk. Kleuren. Rood, oranje, paars. En groen. Alles leek heel. Je keek de jongen aan, zijn mond was half open gevallen en hij had een verbijsterende blik op zijn gezicht. Sirius Black keek naar jou, toen naar hem, en toen weer naar jou. 
'Oh merlin, niet alweer.'
Maar je had geen aandacht meer voor hem,  je krabbelde overeind en ging naar de jongen toe. Je soulmate. Hij pakte je hand vast.

'Ik ben Y/N.'
'Ik ben Remus, Remus Lupin.'