Umut etmek fiilinin umut ile bağdaşmıyor olması ironi oluşturduğu falan yok elbette. İnsanların yüzyıllardır yaptığı her şeyin birbiriyle bağdaşmaması en büyük ironi lakin insan olmanın getirisi bu olsa gerek. Bir şey için yaşıyoruz fakat o şey için asla çabalamıyoruz, sadece bahaneler üretip gerçek olarak bize kabullendirilen şeylerin döngüsüne sığınıyoruz. O döngüden çıkanlar da etrafta gördüğümüz kişiler olmuyor tabii ki, hayır keşke o kadar basit olsa.
O döngüden çıkabilen insanlar başka insanlara ihtiyaç duymazlar çünkü artık insan değillerdir. Onlar canlı da değildir. Ölü de değildir. Sadece hiçbir şeylerdir. Kendini maddeden ayrıştırmış, yok olmuşlardır.
Döngü basit elbette.
Nefes al.
Yaşa
Öl.
O döngüden çıkanlar cesurdur. Ama insanlar korkaktır.
