("ငါတို႔ လမ္းခြဲၾကမယ္..U"
သခင္ေယ႐ႈ၏႐ုပ္ထုေ႐ွ႕က ဟိန္းထြက္လာေသာ စကားသံျသျသသည္ ခပ္လွမ္းလွမ္းဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းရာ ထိုင္ခံု ညိဳညိဳေပၚဆီက ေရႊအိုေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ မ်က္လံုးေမွးေမွး ေကာင္ေလးကို ရည္ၫႊန္းျခင္းျဖစ္သည္.
ဖတ္လက္စ သမၼာက်မ္းစာအုပ္ကိုခပ္ႏြမ္းႏြမ္းကို ပိတ္ၿပီး သခင္ေယ႐ႈကို ေငးေမာစြာၾကည့္လိုက္ကာ.
"ေျပာစရာ ဆိုတာ ဒါလား?
ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
အဆံုးသတ္ဆိုတာ ဒီလို ပံုစံလား?
ကြၽန္ေတာ္ဘာေတြကို
ရင္းႏွီးပစ္လိုက္ရလဲသိရဲ႕လား?
ကြၽန္ေတာ့အခ်စ္ေတြသည္းခံမႈေတြကို
စမ္းသပ္ေနတာလား?"
ေၾကကြဲစြာ ေအာ္ဟစ္ခ်င္သည့္အစား အသံကို ေအးေအးေဆးေဆး ဟန္ေဆာင္ရင္း ကြၽန္ေတာ္ေမးတယ္
"ေမ့လိုက္...ဒါေတြက အထင္မွားျခင္းေတြဘဲU"
ဘာကိုလဲ Chanyeol.ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ညေတြဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နွစ္ဦးသေဘာတူဘဲေလ.
"ေမ့လိုက္...အားလံုးပံုျပင္ေတြလိုသေဘာထားၿပီး"
ေက်ာခိုင္းထားတဲ့သူဟာကြၽန္ေတာ့္ဘက္ကိုလွည့္လာ
ၿပီးခံစားခ်က္မဲ့တဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔စိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာ
တယ္ အရင္ကခ်ိဳသာတယ္လို႔ ထင္တဲ့ သူ႔အသံဟာ တဂယ္ေတာ့ ျသျသ႐ွ႐ွနဲ႔...ႏွင္းဆီႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းပားေတြက ခပ္တြန္႔တြန္႔ျပံဳးရင္း
"တဂယ္ လမ္းခြဲမွာေပါ့.."
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္.
"ေရာ....ခက္ပါ့ KyungUရာ.
ဒါမ်ိဳးေနာက္စရာမွတ္လို႔"
သူ႔ဆီကအေျဖစကားၾကားရတဲ့အခါ လက္ထဲက သမၼာက်မ္းစာအုပ္နဲ႔ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္..ၿပီးေတာ့ ေက်ာခိုင္းလို႔
"၁၉ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔မွာ ေပ်ာ္ရြင္ပါေစ U."
လိုလို႔လား.? မဖတ္ခ်င္ေတာ့လို႔ စုတ္ျဖဲ ပစ္လိုက္တဲ့ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ရဲ႕ ေမြးဖြားျခင္းအတြက္ သူဆုေတာင္းေပးသင့္သလား...)
YOU ARE READING
Spike
Randomကိုယ္တိုင္က ဆူးတစ္ေခ်ာင္းကိုယုယုယယ ဆုပ္ကိုင္ ထားခ်င္တာမ်ိဳး ထိုဆူးဟာ ကိုယ့္ရင္ကို ေဖာက္ခြင္းမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ...
