Bugün okulda hic sınıftan çıkmadım. Ve artık okul bittiğine göre çıkıp servise binmem gerek ama sabah ki görüntüyle karşılaşmaktan çok korkuyorum . Maalesef korkunun ecele faydası yok . Çantamı topladım ve Beste ile birlikte sınıftan çıktık.Çınar ve Alya ya bakındım ama yoklardı . Beste bana dönerek boşuna bakınma onlar kendileri gitmisler serviste karşılaşmassınız , dedi. Buna bir yandan sevindim ama bir yandan da üzüldüm . Beste kendi servisine gitti ve bende kendi servisime . Bu sefer cam kenarına ve tek oturdum . Aklım hep nerde ne yapıyor olabilecegindeydi. Ben bu dusuncelere dalmisken eve geldik ve servisten inip hayattan bıkmışçasına sürükledigim çantamla eve yürüdüm. Eve girince kimseye bir şey demeden odama çıkıp çantamı bir kenara fırlattım ve yatağıma uzandım.Gozlerimden yavaşça süzülen damlalarla birlikte uyuyakalmışım . Uyandığımda saat dokuz olmuştu . Yaklaşık bes saattir uyuyormusum . Neyse evdekilerin yanına ineyim bari . Aşağı indim ama evde bir huzun vardı ve annem telefonla konusurken babam hızlıca hazırlanıyordu. Ne olduğunu söyledim ve babam bana Murat amcanın evinin yanıyor olduğunu söyledi. Murat amca Çınar ın dedesi ve bugün cuma aksamı olduğuna gore Çınar ondaydı. Dondum kaldım . Ve daha sonra peki icerdekiler dedim.Babamda hala icerdelermis çıkan olmamış dedi. Neye ugradığımı şaşırdım . Ve hemen babamla çıktım . Üzerimde hala okul kiyafetlerim vardi. Bir yandanda ağlıyordum . Ne olur evdekilere bir şey olmasın diye dua edebiliyordum . Biz yangın yerine geldiğimizde Çınar ın babası ve dedesi çıkarılmıştı ama o yok . Ne olur icerde olma ya da sağlıklı çık Çınar , lütfen ! Çınar ı çıkardılar kendinde değil.Hemen ambulansa bindirdiler . Oraya doğru kostum fakat acilen kapilari kapatıp hastaneye yol almaya başladılar. Bizde babamla arabaya binip arkalarından gittik . Hastaneye geldiğimizde herkes birşeyler diyor ve koşuşturuyordu . Çınar ın durumu iyi degilmis . Ne olur ona birşey olmasın . Yalvarırım kendine gelsin . Bizi almıyorlar içeri . Nefes alamıyorum . Sanki beni çıkardılar alevlerin icinden . Ona bir şey olursa ... Bu düşünceyi aklıma bile getirmek istemiyorum . O iyilesene kadar hastaneden gitmek istemiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALLER PARİS
Novela Juvenil"Sana seni anlatan bir kitap yazacak olsam eminim ki bunu Paris de yapardım Ve muhtemelen bu yazıda kitabın Tam ortasına denk gelirdi. Yani demem o ki , yine kitabın ortasından konuşurdum sana..."
