Bu Benim Hikayem

1.BÖLÜM

Ev kirasını yatırmak için aceleyle koşarak otobüs durağına gittim. Bütün hayatımı değiştirecek o durakkk...

Durağa gittiğimde oturup otobüsün gelmesini bekliyordum.Bir türlü gelmek bilmeyen otobüs nihayet gelmişti.Otobüse bindiğimde o iğrenç ter kokusunu almamak mümkün değildi.Her yer yine tıklım tıklım doluydu ama bir amcanın inmesiyle oturacak yer buldum.Çantamdan ufak bir not defteri çıkardım evde bazı harcanan ihtiyacları hesapladım.Bir ara kafamı kaldırdığımda otobüs şöförü bana dikiz aynasından baktığını fark ettim ya da ben mi yanlış görmüştüm?Arkamda kıvırcık saçlı uzun boylu üstünde kareli kırmızı gömleği lacivert kot pantolonlu bir adam otobüs durdukça koluyla kafama çarpıp beni rahatsız ediyordu.Neyse ki inmeme az kalmıştı.Bir durakta durduk ve kısa boylu kır saçlı yüzü kırış kırış bir amca bindi.

Amcaya''Amcacım ben zaten şimdi inicem buyur otur .'' diyerek yerimden kalktım.

Amcada kısık bir sesle ''Çok sağol kızım'' diyerek oturdu.

Durakta durduğumuzda en arkadaki bir kadın inecekti.

Kadın inerken arkada olduğu için hafif kapıya doğru kenara kaydım.Arkamda beni rahatsız eden adamda iniyordu ki bir anda çantamı kolumdan çekerek aldı.Adamın çantayı kapmasıyla kaçması bir oldu.

Şaşkın ve Üzgün bir halde adamın arkasından koşmaya başlarken bir kolun beni tutuğunu gördüm kafamı kaldırmamla gözlerim direk onun gözlerini bulmuştu yeşil gözleri kirpikleri siyah ok gibi uzun bu gözlerle bana dikiz aynasından bakan o şöför ''Sen burda bekle ben arkasından koşarım'' diyerek hızlı adımlarla adamın arkasından koştu.Otobüste yer verdiğim amca bana su verdi sakinleştirmeye çalıştı ama nasıl sakinleşebilirdim ki o kadar tek başıma biriktirdiğim 800 TL evin kira parası anneme ne derim ev sahibine ne derim ne yapıcaktım şimdi kirayı ödemessem ev sahibi bizi dışarı atıcaktı bunları düşünürken göz yaşlarımda dinmiyordu.Kızarık sulu gözlerim şöförü gördü.''Ne oldu kaçtı mı ?'' Şöför üzgün bir yüzle ''Üzgünüm caddeye kadar kovaladım fakat yetişemedim kayboldu''İşte o an başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü.''Aaa.. Aman Allah'ım napıcam şimdi ben.'' Aklımda ne yapıcama dair hiç bir şey yoktu sadece düşünüyordum içimde bir korku bir sıkıntı ve bir afallama vardı.Karşı kaldırıma geçtim çimlere oturdum şöförde peşimden geldi.

''Çantanda önemli bişi var mıydı ?''

''800 TL param vardı içinde. ''

''Hadi ama 800 TL için mi ağlıyorsun ?''

''Senin için önemli olmayabilir ama o para evimizin kira parası haftalardır o parayı denkleştirmeye çalışıyorum ve şimdi o parayı hırsıza kaptırdım''

''Tamam peki özür dilerim izin ver seni polise götüreyim''

''Hayır kendim giderim hem siz zaten benimle çok fazla ilgilendiniz sağolun ama bundan sonrasını kendim halledebilirim.''

''Benim yerimde kim olsa yapar önemli değil pekâlâ siz bilirsiniz hoşçakalın''

Gidiyordum evet gidiyordum ama ne yapıcaktım anneme ne dicektim bilmiyordum.Düşünerek giderken yol kayıyormuş gibi gözümün önü hafif karardı veee...

********************

Gözümü açtığımda yüzüme hafif bir hızla tokat çarpılıyordu.Gözlerimi açtım ve yine o gözler, tekrar kapatsam gözlerimi yine açtığımda görürmüydüm o güzel gözlerini ..

Şöför ben ayılmayınca kucaklayıp hastaneye götürmeye kalkıştı fakat ben hemen ilkilinerek

''Noluyor yaa Napıyorsun sennn !!!''

''Sakin ol ben sadece yardım ediyordum bayıldın üzüldüğünden oldu sanırım. ''

''Peki tamam ben üzgünüm gitmeliyim.''

''Olmaz bu halde seni yanlız bırakamam kimse bırakmazdı en azıdan hastane yerine polise gidelim olur mu ?''

''Peki Tamam dediğin gibi olsun.''

Giderken her zaman annem aradı açamadım açamam açamıyorum ne diyebilirim ki zaten bir ara bu aramalara şöför dayanamadı ''Açmıycak mısın ?'' dedi.

''Annem arıyor nasıl açayım ne dicem ki ?''

''Haklısın ama er yada geç öğrenecek zaten aç merak etmesin. ''

''Evet haklısın''

Göz yaşlarımı sildim ve telefonumun tuşuna bastım .

''Alo ''

''Alo Kızım kira parasını yatırdın mı ?''

''Alo anne. Anne annecim ben ben ''

''Alo kuzum yavrumm noldu annem noldu kuzum niye ağlıyorsun kira parasını yatırmadın mı ?''

''Anne annecim ben... para... yok. Para yok anne çaldılar ''

''Çaldılar mı ? Kızım yavrum sana bişi oldu mu kuzum

''Hayır annem ama paraa yok anne ben nasıl çaldırdım bilmiyorum anne''

''Kuzum annecim ağlama kızım olsun sana bişi olmamış kızım olsun ağlama yapıcak bişi yok nerdesin almaya geliyim seni .''

''Yok anne ben şimdi polise gidiyorum gelirim hemen .''

''Tamam kızım habersiz koyma beni .''

''Tamam annecim görüşürüz. ''

''Görüşürüz kızım .''

Karakola gelmiştik.İfademi vermiştim , dışarı çıktık .

Şöför : ''Evet ifadenide verdik seni evine götüreyim. ''

''Yok ben burda kalıp bekliycem belki hemen bulurlar.''

''Hayır olur mu hiç öyle burda bekleme bulurlar evet ama belki yarın bulunur o kadar nasıl bekliyceksin hem belki hiç bulunmıycak.''

''Anlamadım.''

''Haa şey ya yok bulunurda hani fazla beklersin burda. Burda böyle beklemekle bişi olmaz gel hadi.''

''Haklısın ama ben kendim giderim.''

''Ben bırakırım seni .''

''Yok sanada cok zahmet verdim saol herşey için . Bu arada ben Melis''

'' Ne demek önemi bile yok . Bende Selim menun oldum. ''

''Bende öyle hoşçakalın. ''

''Hoşçakalın .''

İki üç adım attım selimde otobüsüne bindi. Cebime ellimi attığımda 10 krşlar vardı sadece. Yürüsem nerden gidiliyor bilmiyorum.Arkama baktım Selim hala otobüsten bana bakıyordu.Geri çevirdim kafamı ilerledim ama oda arkamdan ilerledi otobüsüyle pencereyi açarak

''Hadi bin '' dedi. Başka yapabileceğim bişi yoktu mecbur bindim.Yolda pencereden gözümü ayırmıyordum yine kara kara düşünüyordum.

Eve varmıştım kızarık sulu gözlerle selime başımı eyerek teşekkürümü ettim.Annemse beni kapıda bekliyordu o meraklı gözlerini hiç unutamam evimizin neşesiydi annem elinden geleni yapardı bizim için birde kız kardeşim Zeynep var lise 3'de okuyor.Oda meraklı ve telaşlı gözlerle beni yanaklarımdan öptü.Birde erkek kardeşim var Ali ama o askerde.Ben deniz melis bitanecik annemin ilk kızı ilk çocuğuyum Hukuk öğrencisiyim ve çalışıyorum eve parayı ben kazanıp getiriyorum.Bizim tek eksiğimiz babamdı.Babam biz küçükken vefat etti. Sadece fotograflardan görürüm babamı.İşte Bu Benim Hikayem.Benim hikayem aslında bundan sonra başlıyor...