NOX

Anne ve Babasız İlk Yolculuk

Ailem olmadan uyandığım ilk sabahtı ,kendimi koca bir boşlukta hissediyordum. Akşam 20.45 uçağıyla Kanada'ya büyükannemin yanına yerleşmek üzere gidecektim. Sanki artık bir amacım yoktu 17 yaşında olmama rağmen kendimi annesiyle dolaşırken bir anda kaybolan küçük bir kız gibi hissediyordum. Son hazırlıklarımı yaptım ve havalimanına gitmek üzere bir taksiye bindim. Kulaklığımı takıp kendime sakin bir fransız müziği ısmarladım. Havalimanına vardığımda son kez Lima'ya dönüp baktım kimbilir bir daha ne zaman gelecektim bu şehire. Atlanta uçağı için anons verilmişti bile , uçağa binip kalkmasını beklerken benim yaşlarımda bir kız ve bir erkek yanıma oturdular. Yanıma altmış yaşında bir bayanın da oturabilme ihtimalini düşünerek rahatlattım kendimi.

Biri bana sesleniyordu :

Lordis ! Lordis!

yanımdaki kızdı bana seslenen ,kulaklığımı çıkarmamı istiyor gibiydi. Kulaklığı çıkardım , merhaba ben Veronik bu da yakın arkadaşım

Mauras. Ona ismimi nerden bildiğini sordum biletin elindeyken ismini gördüm dedi. İlerleyen saatlerde sohbetimiz bir hayli koyulaştı. Müzik zevklerimiz uyuşuyordu nerdeyse sinirlenince vücudumuzda oluşan değişimler bile . Bunun yalnızca benim başıma geldiğini düşünüyordum. Bunun gibi birkaç özelliklerimizi de karşılaştırdık. Örneğin yağmurlu günlerde ıslandıklarında onlarda tıpkı ben gibi kendilerini yorgun ve bitkin hissediyorlarmış. Elmalı turtamı paketiyle yere düşürmüştüm. Mauras turtam almak için eğildiğinde boynundaki işareti gördüm bu çok ilginç ki aynı işaret benim boynumda da vardı. Veronik'e boynunu göstermesini istedim evet tam tahmin ettiğim gibi aynı işaret Veronik'te de vardı. Bu bir tesadüf müydü ? Yoksa herşey planlanmış mıydı? Bunun peşini bırakmayacaktım. Birbirimizin numaralarını aldık . Bunu birlikte araştıracaktık.