Unrequited Love (MCMLMF Season II)

Chapter 15: Blame

A/N: Hallooooooo! Wahaha! Sorry sa late UD again. Dapat talaga natapos na 'to ntong mga nakaraang araw but something came up! Ang daming nangyari nitong mga nakaraang linggo. And! And! And! Oh gosh naeexcite ako! KYAAAAAAH~ OMG! Yung....yung....yung MCMLMF! *hyperventilate*. WAAAAAAH! There's a big posibility na mapublish siya! Naapprove na siya at SC na lang ang kulang. Kasalukuyan ko pa siyang ineedit! YAAAH. Okay, relax BlingGirl. Sana suportahan niyo rin kung sakali. Pagpray natin, kay? :) At higit sa lahat,  ENJOY ^_^.

Chapter 15: Blame

Vaughn's POV

"Yes Mr. Smith...okay. Keep it up. I'll meet you later."

Itinago ko sa bulsa ko ang cellphone ko nang lumapit si Freya. "Vaughn?" 

"Hmm?"

"Sinong kausap mo?" she asked puzzled.

Nag-iwas ako ng tingin. "Uh, my butler. May pinagawa lang ako sa kanya."

Tumango tango siya. Pagkatapos ay nangalumbaba sa harapan ko. "What do you think? Bagay ba sa'kin?"  

I smiled. "Yep. But I think pink suits you better." I tucked some loose strands of her brownish hair in her ear.

Nagpout siya. "You think so?" Umupo siya sa tabi ko at parang napaisip. "Hmmm. I thought red lipstick would make me look more mature."

I patted her head. "It doesn't matter. Everything suits you," nakangiting sagot ko.

Biglang nagliwang ang mukha niya. "Really!?" Humawak siya sa braso ko. "Awww. Aren't you the best boyfie ever?"

Ngumiti lang ako pagkatapos ay dumungaw sa may bintana. 

Nang hindi ko na makita ang mga tauhan ni Julian, tinanggal ko ang pagkakakapit ni Freya sa braso ko.

"What's the matter?" tanong ni Freya.

"Nothing. The proffesor is here," sagot ko na hindi tumitingin sa kanya.

"Good morning class..."

I sighed. What kind of life awaits me? Ngayon pa lang, nawawalan na ako ng gana. I glanced at Freya and once again, sighed. Life is too complicated. I made this woman happy, but the one I love is crying.

Natapos ang buong period na wala akong naintindihan. The scene yesterday kept coming back to my mind.