ธอร์ตื่นขึ้นมาบนเตียงสีเลือด ช่วงล่างเหมือนเป็นอัมพาต ข้อเท้ากลับมาถูกล็อคด้วยโซ่เส้นโตอีกครั้ง มือแกร่งเอื้อมมือไปจับข้อเท้าอย่างยากลำบากเพราะทั้งตัวของเขานั้นช้ำไปด้วยรอยมืออันใหญ่โตของธานอส
"บัดซบ!" เทพเจ้าสายฟ้าฟาดมือลงบนเตียงอย่างเจ็บใจ เขาใช้สายฟ้าไม่ได้ พละกำลังก็หดหายสู้ไม่ได้เพราะเขาไม่เคยมีโอกาสได้ฟื้นตัวอย่างเต็มที่ ไม่ต้องพูดถึงการหนี แค่เดินยังยากบัดซบ!!
"ตื่นมาก็เกรี้ยวกราดเลยนะ" ธอร์สะดุ้งแต่ก็ขยับได้แค่พาตัวเองไปชิดหัวเตียงเท่านั้น ธานอสยิ้มมุมปาก เขานั่งดูอีกฝ่ายหลับมาได้หกชั่วโมงได้แล้ว นอนคิ้วขมวดหน้าเครียดจนเขาอยากจะปลุกให้ตื่นมาทำอีกรอบ ร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาใกล้ขอบเตียงแค่เอื้อมมือไปนิดเดียวก็สามารถกระชากข้อเท้าอีกฝ่ายให้มาตามแรงได้สบาย ทำเอาธอร์ร้องเสียงหลงเพราะแผลยังไม่สมานดี
"โอ้ย"
"ร้องแบบนั้น เชิญชวน" ธานอสหยอกเรียกสายตาค้อนจากเทพหนุ่มได้อย่างดี
"โรคจิต" ธอร์กระชับผ้าห่มให้คลุมกายหนาแน่นขึ้น ตอนอยู่แอสการ์ดให้เขาแก้ผ้าคุยกับสหายยังได้แต่ให้มาแก้ผ้าให้บุรุษกินบุรุษมากตัณหาเบื้องหน้าเช่นนี้เขาคงไม่ใจกล้าหน้าหนามากพอที่จะทำเช่นนั้น
"หึ วันนี้ข้าไม่มีงานต้องสะสาง เลยอยากมาเล่นกับ...ตุ๊กตาเสียหน่อย กลัวจะเฉา" ยิ่งร่างใหญ่เขยิบกายเข้าไปใกล้ ธอร์ก็พยายามที่จะเขยิบหนีแต่ติกที่ข้อเท้าถูกตึงเอาไว้ ธานอสเห็นอีกฝ่ายขัดขืนก็อดไม่ได้ที่ลากมือลูบไล้ขึ้นไปยังน่อง ต้นขา และจบลงที่บั้นท้ายแน่น สมแล้วที่เป็นชายชาตินักรบแห่งแอสการ์ด
"อึก เอามือของเข้าออกไปจากก้นของข้า" ธอร์เค้นเสียงลอดไรฟัน ถึงจะโดนสัมผัสไปเสียทุกซอกทุกมุมในร่างกายแล้วแต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสมยอมให้อีกฝ่ายจะสามารถแตะต้องเขาได้หรอกนะ ยิ่งจับแล้วยิ่งขย้ำจนเขารู้สึกระบรมขนาดนี้ เขายิ่งรู้สึกไม่ชอบใจ
