Last Wishes

CH2(Illusion)

"CUT! CUT! CUT!" sigaw ng direktor mula sa madilim na lugar. Hindi makapaniwala si Chaeng na isa lang palang Drama ang lahat nang ito. Lumapit ang dalawang lalaki sa lalaking nasa taas nang tulay para siya ay ibaba.

Nanlaki ang mga mata ni Chaeng sa kahihiyan na nagawa niya.

"Nuguya?! Michinde?! Aisshhh Jinjjaru!" (Who are you? Are you crazy?) Galit na galit ang direktor kay chaeng dahil nasira ni chaeng ang shooting nila dahil lang sa maling akala. She ruin the shooting because of her illusion.

"Mianhae! Jeonmal Mianhaeyo.(Sorry I'am really sorry) I was wrong I thought this guy trying to take a suicide. I'm sorry. Please forgive me."

Tumakbo si chaeng pagkatapos niyang humingi nang pasensya. Halos manlambot si Chaeng dahil sa kahihiyan. Tinakpan ni chaeng sa mga kamay niya ang kanyang mukha.

"Hayyysss. Ano bang ginawa ko? Hindi ko naman alam na shooting yan pala yon. Ano ba kasing klasing drama yun? Ugh! Kahiya sheeettt! Btw nasaan na ba ung pinamili ko. Uuwi na lang ako kay lola! HALMOENI!" (Grandmother/Lola)

Kinuha ni chaeng ang kanyang pinamili at umuwi na sa bahay nang kanyang lola.

***

"Annyeonghaseyo. Halmeoni? Naneun Yoginde. Halme!" (Hello. Lola? Nandito na po ako. La!) Pagtawag ni chaeng pagkadating sa labas nang bahay ng kanyang lola. Hindi na siya gumamit nang doorbell sa gate dumeretso nalang siya sa loob at tinawag ang kanyang lola.

"Aisshhh Nuguya?!" (Aisshh Sino ba yan?)

"Halmoeni!" Tumakbo si chaeng papunta sa sa lola niya at tsaka ito niyakap.

"Ikaw pala apo. Akala ko naman kung sino ang nanggigising sa ganitong oras. Ikaw talaga hindi ka man lang tumawag para sana nahintay kita sa Airport" sambit nang lola niya at niyakap siya pabalik.

"Siyempre Halme. Surprise nga e. Bogoshipoyo Halme." (I miss you Lola.)

"Nado!" (Me too)

Pumasok na ang mag'Lola sa loob at nagkwentuhan nang napaka-haba. Masyado lang nilang na'miss ang isa't-isa. Subalit itinago parin ni chaeng ang kanyang sakit maging sakanyang lola.

"Halme saan po ang kwarto ko?" Tanong ni chaeng habang kumakain sila.

"Doon sa kasunod nang akin. Inayos ko na yon kasi nga sabi nang Mommy ko uuwi ka dito. Pero hindi ko naman alam na ngayon pala. Pero buti naayos ko na." Ngumiti ang lola niya.

"Halme. Magpahinga ka na po. Oras narin. Bukas naman po ulit tayo magkwentuhan. O di kaya labas tayo bukas. Okay. Kaya ngayon ihahatid na kita sa kwarto po para makapag-pahinga." Tumayo si chaeng mula sa kina-uupuan at inalalayan ang kanyang lola papunta sa kanyang kwarto upang makapag-pahinga na ito.

Pagkatapos nun pumasok na si chaeng sa kwarto niya at inayos ang mga gamit na dala niya. Lumungkot ang mukha niya at huminga pabagsak.

"Mianhae Halme. Kung pati sayo hindi ko sinabi na may sakit ako. I just can't tell you that I am dying." -_-

Humiga na siya at ipinikit nang dahan-dahan ang kanyang mga mata. Sa totoo lang takot matulog si chaeng dahil baka pagsapit nang umaga ay hindi na siya magising pa.

***

Maagang nagising ang lola ni Chaeng at nagluto ito nang almusal. Excited siya na ipagluto ang kanyang apo mula almusal hanggang hapunan.

"Chaeng Apo! Wake up. Breakfast is ready." Pumasok sa kwarto ni chaeng ang lola niya. "Tumayo na. Chaeng tayo na. Kain na tayo." Tinapik tapik si chaeng hanggang siya ay magising. Nagulat ang lola ni chaeng nang yakapin siya nito.