Last Wishes

CH4(Elevator Trapped)

Lumabas si chaeng sa opisina ni Bang.P nang wala sa sarili. Iniisip niya ang pinag-usapan nila.

May nakabanggaan siyang lalaki habang palabas ng BestHit entertainment nang hindi niya napansin dahil wala siya sa sarili. "I'M SORRY" yumuko lang siya at tsaka tumuloy sa paglalakad palabas.

"Nuguya?! Is she crazy? She didn't know me? Aisshh. Wait She's face look's new here. Do you know him? Tanong nang lalaking nabangga ni chaeng sa kasama niya. Anyway let's go"

Nang maka-uwi si chaeng sa bahay ng lola niya wala parin ito sa sarili. "Apo! Nandito ka na pala bakit ginabi ka? Kumain ka na ba? Teka anong meron sa mukha mo? May problema ba? Saan ka ba nanggaling? Okay ka lang?" Sunod-sunod na tanong nang lola ni chaeng na may halong pag-aalala.

"Halme huwag na po kayong mag-alala. Tapos na po akong kumain. At ayos lang po ako. Pagod lang po ako kaya papasok na po ako sa kwarto ko para makapag-pahinga na" pumasok na si chaeng sa kwarto niya.

"Ahh ganun ba. Osya sige ititimpla nalang kita nang gatas huh" Hinagis ni chaeng ang katawan niya sa kama at pumikit. Naalala niya ang pinag-usapan nila ni Bang.P kanina.

Flashback

"I want you to be the leading lady of my drama." Natigilan si chaeng sa narinig niya. Hindi siya humarap basta tumigil lang siya habang nakahawak pa sa doorknob nang pintuan. Hindi niya alam kung anong magiging reaksyon niya sa sinabi ni Bang.P

"What can you say Ms. Chim? Agree or Disagree? Well I don't need to know what's your answer, because I don't care if you don't want to. You ruin our shooting that night so this is the exchange of that. So see you tommorrow. Go back here okay. Annyeong" Hindi na humarap si chaeng kay bang.p at dumeretso nalang siyang lumabas.

End of FlashBack

Muli niyang idinilat ang kanyang mga mata. Napa-isip si chaeng kung anong gagawin niya. Dahil lang sa isang pagkakamali ay nagkaganito ang sitwasyon niya ngayon.

"Aissshh! Ano bang nangyayari sa buhay ko ngayon? Hirap na ko! Hindi naman po ito ung LAST WISHES ko! Please God help me!"

Halos mangiyak na si chaeng dahil sa pinagdadaanan niya. At sa ka-iisip sa mga bagay bagay na kanyang pino-problema hindi niya namalayan na nakatulog na pala siya.

6:30am ALARM CLOCK RINGING

Bahagyang idinilat ni chaeng ang mata para patayin ang maingay na alarm clock. Ngunit nanlaki ang mga mata niya nang makita ang oras.

"6"30 na nga? Ano ba yan 7 pala ung call time ko. Gosh malalate na ko!"

Dali-daling tumayo si chaeng sa higaan at dumeretso sa CR to wash herself quickly. Pagkatapos ay nagbihis din siya nang mabilisan at lumabas na nang kwarto. Nang papalabas na siya nang pinto.

"YAH! (HEY!) Apo saan ka na naman pupunta? Ang aga pa huh? Magse-seven palang." Tanong ng lola niya ng papalabas na siya nang pinto.

"Iyon na nga po halme. Malapit na mag-7 kaya mauna na po ako. Mamaya nalang po." Humalik sa pisngi si chaeng sa kanyang lola at mabilisang umalis.

"Saan ba pupunta iyon? Nagtatrabaho ba siya? Aga pa. Mga millennial nga naman ngayon. Aish Jeonmal" (really)

Nagtatakang tanong nang lola ni chaeng sa kanyang sarili.

Tumakbo nang mabilis si chaeng sa Bus Stop. Naisip niya na mapapabagal siya kapag nag-bus pa siya kaya nag-taxi na lamang siya.

Nang makarating sa Entertainment nang BestHit. Mabilis siyang pumasok sa loob at tumakbo aa opisino ni Bang.P ngunit may nakabanggaan na naman siya.

"Mianhaeyo! I'm sorry! Sorry!" Paghingi niya nang paumanhin sa lalaking nabangga niya at nagpatuloy na naman sa pagtakbo.

"Mwoya? (What was that?) Again?" Ngumisi na lang ang lalaking nakabanggan niya kanina at kahapon.

Habang si chaeng ay dumeretso parin sa pagtakbo papunta sa opisina ni Bang.P

Pagkadating sa harap nang elevator pinindot niya agad ang bottom. Pagbukas nang pinto nang elevator dali-dali na siyang pumasok at pinindot ang floor kung saan siya pupunta.

Hindi niya napansin na may kasama palang siya sa elevator. Hingal na hingal si chaeng dahil sa kanina pa takbo ng takbo.

Nanghina siya at nang malapit na siyang bumagsak ay biglang nasira ang elevator at tuluyan na nga siyang bumagsak sa pagkakataong ito ngunit salamat sa lalaking kasama niya ay nasalo siya.

"Yahh Gwaenchana? (Heyy are you okay?) What happened?"

Tiningnan nang lalaki ang mga bottoms nang elevator at napansin niyang hindi na umiilaw ang mga ito. At dahil doon nalaman niyang nasira ang elevator.

"Ahh What should I do? Wait my phone. Let me call Mr.P" Kinuha niya ang cellphone niya at tumawag siya nang tulong.

"Mr.P Where are you? Can you help me? I mean us? There is a girl here she can't breath normally. We are here at the elevator, were trapped. I think Elevator is dead. It can't move." Pinatay na niya ang telepono.

Si chaeng ay unti-unti nang nawawalan nang malay dahil sa panlalambot. Eh bakit ba kasi nagtatakbo la chaeng alam mo naman may sakit ka diba. Tss

"Do'do' don't l'leave me here. And please don't call a doctor" nanlalambot na paki-usap ni chaeng sa lalaki. Samantalang pinagmasdan lang siya nang lalaki.

"Nakiki-usap ako. Huwag kang tatawag nang doktor." Paulit-ulit na paki-usap ni chaeng.

"Waeyo? Wait Mr.P why so slow?! Can you just please take it faster! This girl must be scared. But don't worry I do not call any doctor" tiningnan ni chaeng ang lalaki upang sabihing salamat.

Nagtaka ang lalaki kung bakit doktor ang iniisip ni chaeng sa ganitong sitwasyon.

"MinJae! Minjae! Odiya?!" (Where are you?)

Narinig nang lalaki ang tawag ni Mr. P

"Mr.P here. Help us. Now!" Pagmamadaling utos ng lalaki.

"MinJae'ya! Gwaenchana? Stay there I'll go to ask some Help. Okay"

*****