mavi melek: düşman aşk

5.bölüm

KAANIN GÖZÜNDEN

Kaan bi süre gözünü ayırmadan öylece onu izledi. Sonra kendine gelerek telefonunu alıp arkadaşlarını aradı. Biraz konuştuktan sonra telefonu cebine koyucakken yerde parlayan birşey farkketti. bir bileklikti yerdeki. Az önceki kız düşürmüş olumalı diye geçirdi içinden. Sonra da bileziği cebine koyup yürümeye başladı.*

Eve geldiğimde sinirli bi şekilde odama giderek üstümü değiştirdim.
makyajımi sildim ve saçımı topuz yaptım. Sonrada aşağıya indim. Herkes çoktan yatmıştı. Bende çok acıktığım için birşeyler atıştırmak istedim. Elimi hızlı tutup ekmek arası birşeyler yapıp yedim. Yedikten sonra etrafı toplayıp odama geçtim. Yatağıma girdim uyumak için. Ama nafile! uyku tutmuyordu. Her gözümü kapatışımda o çocuğun gözleri aklıma geliyordu. Bende hemen uyanıyordum. Baktım olucak gibi değil , bende uzanıp telefonla oynamaya başladım. Bir süre sonra sıkıldım ve akıl yorucu birşeyler yapmak için resim çizmeye karar verdim. Bu daha beter! 'sıkıldım!' diye bağırmaya başladı beynim. Saate baktığımda saat 4 .45 geçiyordu. Bende etrafi öylece bırakıp yatağıma geçtim , ve derin bir uykuya kalmışım...

Mesaj sesiyle uyandım. Başım çok ağrıyordu. of be ! kim bu saatte beni uyandıran ?telefona uzandım ve mesajı okumaya başladım.

'Geliyorum <3'
Gönderen : Buse'm

(Buse benim en yakın arkadaşım. Çocukluk , hatta bebeklik arkadaşımdı. Aynı anda doğmuştuk. Annemlerde hastahanede tanışmışlar. Sonrada taşınma falan derken hiç kopmamışlar...)
Ailesi ve benim ailem çok iyi anlaşırdı. Onu o kadar eskiden beri tanıyordum ki ben bile unutmuşum zamanı.

Saate baktım saat 2.26 geçiyordu oha! ne yatmışım ya... hemen kalkıp banyoya yöneldim soğuk bir duş alıp dişimi fırçaladım. kurulanıp üstüme tekrar pijamalarımı geçirdim. Saçlarımı hafif nemli bi şekilde bırakıp uçlarına argan yağı sürdüm. kapı çaldığında alt kata koşarak kapıyı açmtım. Buseyle sanki senelerdir görüşmüyoruz gibi birbirimize sarılmıştık. Halbuki daha dün birlikteydik.
Hemen içeriye girip anneme selam verdi ve konuşmaya başladılar. Hiç susmadılar... 5 dakika geçmişti ki Buse'nin kolundan tutup odama doğru sürüklemeye başladım. Bir yandanda bana şaşkın şaşkın bakan anneme ;

"Yeter bu kadar sohbet başımı ağrıttınız !"

Odaya geldiğimizde odanın ne kadar dağınık olduğunu fark ettim. Hemen toparlamaya başladım. Tabiki Buse de yardım ediyordu. Ve bir yandan da konuşuyordu ,

"Kızım ayıp oldu annene. Ne diye çekiştirip duruyorsun her seferinde ?"

"Çok konuşuyorsun. Bazen benim mi , yoksa annemin mi arkadaşısın karıştıyorum."

Buse gülerek konuşmaya başladı.
"Kızım tabiki senin de -"

"-de?"

"-de , ayıp oluyor yani. Senin annen benim de annem sayılmaz mı?"

"Sayılmaz. Benim annem benim annem. Benim kankam benim kankam. Kes ,bitti!"

"Tamam ya tamam."

(Evet fazla kıskancım. o benim kankam, sadece benim!)

Buse bana bi süre baktıktan sonra eline yastık alıp bana vurmaya başladı bende şok olmuş bi vaziyette yerden ona bakıyordum. Hemen kendime gelip bende ona vurmaya başladım. Etrafta tüyler uçuşuyordu. Sonra ikimizde kendimizi yatağa attık. Uzanır bi vaziyette birbirimize bakıp gülüyorduk. Aniden kapı çaldı bizde hızlı bir şekilde ayağa kalkıp birbirimize bakıp yerdeki tüyleri toplamak için çabalıyorduk.
O sırada annemin sesini duydum ,
"Kızlar , iyi misiniz ?"

"Evet anne iyiyiz."

"Çok ses geliyordu. Müsaitseniz içeriye geliyorum."

Buseyle bakıştıktan sonra aynı anda; "Hayır!müsait değiliz!"
dedik tabiki annenin şuan yüz ifadesini gözümün önüne geldi bir an hem şok olmuştur hemde sinirlidir o bende onun için ;

"Anne ben ile Buse'm kıyafet deniyoruz pek müsait değiliz"
dedim.

"Tamam. Size atıştırmalık birşeyler hazırlayıp odanın kapısının önüne bırakıyorum."
Deyip gitti

Bizde rahat bir nefes alıp yatağımın ucuna gelip oturduk ve kahkaha atmaya başladık.

Bi kaç dakika sonra kapı 2-3 kez tıklanmıştı. Annem atıştırmalıkları getirmiştir diye ,

"Buse şuan çok üşeniyorum. Ne olur kapıdakileri alır mısın ?"

"Bir kez de sen alsan hep üşeniyorum ayağına yatıyorsun!"

Deyip gülmeye başladı ve kapıya yöneldi. atıştırmalıkları bitirip odamı topladık aklıma ne zamandır kaykay sürmediğimiz geldi. Busede benimle aynı fikirde olucak ki hafif gülümsedi kaykayımı alıp dışarıya çıktık. Onların evine gidip , Buseninde kaykayını alıp akşama kadar kaykaya bindik. Sonra akşam Busenin benimle kalması için ikna etmeye çalıştım iki-üç ısrarıma dayanamadı ve tamam dedi. Annesine haber verip eve doğru yol aldık birbirimize çarpa çarpa eve gittik...