Chasing Pavements

Chapter 8

Hadlang

My eyes landed on the two-story contemporary house tinted with beige paint and awesomely surrounded with micro bulbs hanging on the trees. I opened my mouth to utter something but the beauty of the place made me speechless.

"We're here."

Napalingon ako kay Nikon sabay bigay ng napakasayang ngiti. The pain in my abdomen and feet is long gone bago pa man namin marating ang rest house.

"This place is so beautiful." Nakangiti pa ring ani ko.

"Nothing in this world define beauty other than you, baby." Nikon whispered. Naramdaman ko nalang bigla ang dalawang pares ng maiinit na kamay niya sa aking magkabiglang pisnge. The warmth in his hands radiated all through out my body.

Napapikit ako at sandaling ninamnam ang kapayaang naidudulot ng prisensya niya. Every time I'm with him, I feel at peace, I feel at home. Nikon is my home.

"Let's go inside. You look so tired." He kissed the tip of my nose bago bumaba ng sasakyan.

Pinagbuksan niya ako ng pinto at inalalayan hanggang sa mumunting hagdanang dadaanan bago marating ang resthouse. My heart flickered with his small actions, halata mong nandoon ang pag-aalaga at respeto.

Nilibot ko ang aking paningin sa kabuuan ng resthouse. The interior was designed to make everything look neat, kung hindi puti ay glass ang mwebles na makikita.

Umakyat na kami sa ikalawang palapag. May tatlong kwartong naroroon ngunit isa lamang ang bukas, ang guest room.

Umupo ako sa malambot na king size bed at muling inilibot ang tingin sa puting kwarto.

"Isuot mo muna ito ngayong gabi. May washing at dryer sa baba. Lalabhan ko nalang ang uniform mo." Wika ni Nikon sabay abot ng hula ko ay damit.

"Thanks." Sambit ko bago suriin ang inabot niyang damit.

"Omg. Kanino 'to?" Napasigaw ako sa gulat. It was a silky silver night gown na kapag sinuot ay hindi abot hanggang tuhod ang taas. Pakiramdam ko'y namumula ang buong mukha ko hanggang leeg. Bakit may ganitong damit sa bahay ni Jin? At bakit alam ni Nikon na may ganitong damit dito?

"That belongs to our cousin, Aubrey Vrianne. Bunsong kapatid nila Vernon."

"Ah.. Akala ko naman..." Napahinga ako ng malalim. Akala ko naiwang damit ng babae nila na naiwan dito.

"Don't worry. Ikaw palang ang babaeng nakapunta rito maliban sa mga tagalinis at kay Mommy." Nikon winked.

Nagulat ako pero hindi na ako nagsalita. Dumiretso na ako sa banyo upang makaligo at makapagpalit.

I hummed some random songs while taking a hot shower. Pagkatapos ng ilang minuto ay lumabas na ako ng banyo bitbit ang uniform na suot ko kanina.

"Here's my uniform, babe." Sabi ko sabay abot kay Nikon ng uniform. I felt my heart pounded so fast and loud ng marealize kong wala siyang suot pang-itaas habang nakahiga sa kama ang kalahati ng kanyang katawan at malayang nakasayad sa sahig ang kanyang mga paa.

He slowly got up. Nang tuloyan niya akong makita ay napalunok siya. Ang mga mata ay nanlalaki sa gulat.

Everything became tense and hot when he slowly licked his lower lips using his tongue. Pakiramdam ko ay mauubosan ako ng tubig sa katawan.

Self-control, where art thou you?

I browsed myself. Patuloy na kumakalap ang init sa paligid ko dahil sa ikli ng suot ko. The night gown I'm wearing was sleeveless, it fitted to my figure perfectly, and I know that it shows my skin in my chest part. I gulped for the nth time. Trying to make myself as calm as possible.