CHAPTER 16: GET WELL SOON MICHAEL
He's Her
ALEX POV
Pahirap ng pahirap na talaga lessons namin ngayon. Medyo di na tuloy ako nakakagala. Magmimidterm na rin eh. Pero inspired ako mag-aral ngayon. Syempre, si Michael inspirasyon ko.
“Yaya, pwede ba samahan mo ako ngayon.” Niyaya ko si yaya.
“Saan naman yaya?”
“Kukuha lang ko ng pera. Pinadalhan kasi ako ng tito ng pera. Gift daw niya sakin for getting high grades nung prelim.
“Okay!” She smiled. “Treat mo ako huh?”
Kaya naman pala. Okay dot. Haha.
“Kdot yaya. Sama mo si Mavee! Whahahaha.”
“Tumigil ka sa paglalandi mo Alex ka. Maharot ka talaga!” Aba naman, ibang level na to ah.
“Maharot talaga. Malandi lang yaya. Haha. Pero kung gusto mo, sige, panindigan ko. Text ko mamaya si Mavrick.”
“Asa kang papatol siya sayo. Haha.”
“Don’t dare me yaya.” Natatawa na talaga ako.
“Michael oh!” Tawag niya kay Michael!
Ako naman, poker face. Kunwari walang nangyari.
“Bakit?” Sagot naman nung isa.
“Si yaya oh ang landi.”
At tumawa silang dalawa.
“Talaga.” Sabat naman si Andrew.
Ganun ba talaga ang isang yun? Kararating lang sabat agad sa usapan.
“Di kaya?” I contradicted.
“Oo kaya.” He insisted.
“Hindi nga.”
“Oo nga.”
“Hindi.”
“Oo.”
“Paano?”
“Nilalandi mo ako?”
O_____O Nung una yun noh. Pero inichipwera mo beauty ko kaya bye!
“ASA ka naman! Hahaha”
Hanggang sa natapos na nga ang class. Pumunta na kami ni yaya sa Pawnshop at kinuha na nga namin ang pera ko.
MICHAEL’s POV
Pumapasok na naman tong si Andrew sa usapan ah. Ano ba siya? Bakit sasali sali na naman. Minsan na niyang nasaktan ni Alex ah.
Pero bakit naman akong nagseselos?
Siguro nga dahil alam kong minahal siya dati ni Alex at posibleng bumalik yung pagmamahal na yun sa kanya. Umuwi ako for lunch.
Papasok na ako ng pinto nung….
“KYYYYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!”
“Beeeeeesttttttttttttttttttt! I missed you.” Si Jenjen. Ang bestfriend ko. Bigla na lang tumalon sakin. Siya rin ang kababata ko.
“Baba ka muna okay?”
“Okay. Namiss kita.”
“Bakit ka ba nandito?” Nakakagulat ka ah.”
“Tinatanong pa ba yan? Syempre bibisitahin kita. Namiss kaya kita.”
“Talaga lang huh? Kailan ka pa umuwi?”
BINABASA MO ANG
He's Her
Teen FictionThis story is written not to discriminate anyone. Instead, it is written to encourage someone to become stronger despite of the limitations and defies. This story is written to accept letdowns and imperfections, and to stand up, let go, move on, and...
