Until Christmas

Κεφάλαιο 4⁰

Edited: 02.12.2020

«Βγες μαζι μου»ειπε σιγανα ενω τοποθετησε τα χερια του δεξια και αριστερα απο το κεφαλι μου. Το βλεμμα μου ειχε κολλησει στο δικο του και καμια λεξη δε μπορουσα να σχηματισω. Δαγκωσα το κατω μου χειλος και κοιταξα τα δικα του. Ο πειρασμος ηταν μεγαλος.

« Δωσε μου μια ευκαιρία»επεμεινε οταν ειδε την αμφιβολια ζωγραφισμενη στα ματια μου. Δε μπορουσα να καταλαβω γιατι ηθελε τοσο πολυ να βγει μαζι μου ή εστω και να ειναι γυρω μου. Οι περισσότεροι ανθρωποι με θεωρουσαν περίεργη και δεν ημουν ευκολος άνθρωπος για να συζητησεις μαζι. Ημουν ο πιο αβολος και αμηχανος ανθρωπος που υπηρχε και μου ητανε πολυ δυσκολο να ανοιχτω.

«Ενταξει»απαντησε τελικα παραμεριζοντας τις σκεψεις μου. Μπορει και να ηταν ο τροπος για να τον ξεφορτωθω.

«Εαν»συνεχισα προκαλωντας του εκπληξη

«Εισαι σοβαρος, χωρις τις ηλιθιες ατακες σου και τα προστυχα αστεια σου »εθεσα τον ορο μου. Ενιωσα το στερνο του να κουνιεται κατω απο τις παλαμες μου και καταλαβα πως γελουσε.

«Ενταξει» απαντησε με ένα στραβο χαμογελο.

«Θα σε περιμενω εξω απο το σχολειο στις 7» συνεχισε χωρις να κανει καμια κινηση ν αλλαξει την θεση του σωματος του. Ημασταν αρκετά κοντα και η κολωνια του τρυπουσε στα ρουφουνια μου προκαλωντας μου μια βαθεια ζαλη. Η ζαλη αυτη χειροτερευσε οταν σηκωσα το βλεμμα μου για ν αντικρυσω ξανα τα ματια του. Ειχαν ενα σκουρο καστανο χρωμα που πλησιαζε το μαυρο. Δαγκωσα το κατω μου χειλος ξανα και ενιωσα τα γονατα μου αδυναμα.

« Θα φυγω πριν κανω κατι που θα σε ταραξει»ειπε εχοντας το υψος της φωνης του σε χαμηλο επιπεδο. Τα ακροδακτυλα του χαιδεψαν το σαγονι μου πριν απομακρυνθει. Κουνησα το κεφαλι μου για να επανελθω στην πραγματικοτητα και πηρα μια βαθεια ανασα καθως περνουσα τα δακτυλα μου μεσα απο τα καστανα μου μαλλια

Αυτο που ταλαιπωρουσε το μυαλο μου τα τελευταία λεπτα ηταν Εαν ηθελα πραγματικα να τον ξεφορτωθω.

[...]

Αφησα το σωμα μου να πεσει στην καρεκλα του γραφειου μου και πηρα μια βαθεια ανασα. Η μεγαλη μου δυσκολια σε ολη μου την σχολικη καριερα ηταν η φυσικη που ποτε δε καταλαβαινα. Ακομα και στα μαθηματικα τα πηγαινα πολυ καλυτερα. Ειχε περασει αρκετη ωρα απο την στιγμή που ειχα αρχισει να διαβαζω αυτο το μαθημα για το ερχομενο τεστ και ειχα κανει γυρω στα πεντα διαλειμματα προσπαθωντας να μη εκραγει το κεφαλι μου. Μεχρι πριν ενα λεπτο εκανα βολτες στο δωματιο μου προσπαθωντας να μαθω τους τύπους και την θεωρεια του μαθηματος ωσπου απλα τα παρατησα. Οχι για πολυ αλλα για την συγκεκριμενη στιγμη. Απο τις σκεψεις μου με εβγαλε ενας χτυπος στην πορτα του δωματιου μου. Γυρισα την καρεκλα μου προς εκεινη την κατευθυνση και ειδα την μαμα μου να εχεις ανοιξει την πορτα και να με κοιτα με ενα γλυκο χαμογελο.