Edited: 16.12.2020
Κοιταξα για 100στη φορα το τελευταίο 10λεπτο προς το μερος της Νικολ και δαγκωσα πιο δυνατα το κατω μου χειλος.
«Θες κατι να μου πεις, το νιώθω. Απλα πες το»ειπε αναστεναζοντας κουρασμενα
«Να μωρε, ισως-ισως χθες να βγηκα με τον Νικο»ειπα ενω οι τελευταίες λεξεις δε βγηκαν ιδιαιτερα ξεκαθαρες.
«Θελω να το πεις ξανα γιατι δε καταλαβα Χριστο»ειπε κοιταζοντας με με μισανοιχτα ματια.
«Χθες βγηκα με τον Νικο»απαντησα και την κοιταξα με εναν αγωνιωδη μορφασμο για την απαντηση της. Σταματησε να περπατα και γυρισε αργα το σωμα της προς το μερος μου. Τα ματια της ηταν γουρλωμενα ενώ το στομα της μισανοιχτο απο την εκπληξη.
«Εσυ υπουλο σκουλικι, δε μου ειπες τιποτα»ειπε θιγμενη
«Δε πρόλαβα, ολα εγιναν πολυ γρηγορα»προσπαθησα να δικαιολογησω γρηγορα τον εαυτο μου.
«Θα το προσπερασω μονο εαν μου πεις ακριβως τι εγινε»ειπε καθως αρχισαμε ξανα να περπαταμε
«Ηταν ωραια και ενω δε το περιμενα, ειχαμε αρκετα κοινα»απαντησα ενω στο μυαλο μου ηρθε η χθεσινη νυχτα. Ηταν κατι παραπανω απο ωραια αλλα δεν ειχα το θαρρος να το παραδεχτω.
«Σε φιλησε;»ρωτησε εχοντας ενα πονηρο χαμογελο στα χειλη
«Οχι, φυσικα και οχι»ειπα κοκκινιζοντας.
«Μην εισαι τοσο αρνητικη. Ξερω πως το θες μικρή μουσιτσα»ειπε και οταν πηγα ν αρνηθω με κοιταξε με ενα βλεμμα που δε μπορουσα να κανω τιποτα αλλο παρα να το παραδεχτω.
«Ναι ενταξει, μπορει να μη με χαλουσε κιολας»ειπα μιλωντας σχεδον ψιθυριστα ενω το βλεμμα μου ηταν κολλημενο στο δαπεδο. Ειχαμε μολις περασει την εισοδο του σχολειου οταν το κουδούνι χτυπησε για να μαζευτουμε για προσευχη.
Το βλεμμα μου μεταφερθηκε στο προσωπο της κολλητης μου και ειδα πως ειχε ενα τεραστιο χαμογελο στο προσωπο της.
«Φαινεσαι περισσοτερο χαρούμενη απ ο,τι θα επρεπε. Ηταν απλα μια βολτα»ειπα και με κοιταξε εχοντας το καλοσχηματισμενο φρυδι της σηκωμενο
«Αυτο θα το δουμε, Ευακι»χαμογελασε πονηρα και πριν προλαβω να πω τιποτα η φωνη του διευθυντή ειχε αρχισει ηδη να ακουγεται. Κοιταξα γυρω μου προσπαθωντας -ασυνειδητα- να βρω την μορφη του αλλα η προσπαθεια μου απετυχε κανοντας κατι μεσα μου να μαραζωσει. Μεσα σε μερικα λεπτα ειχανε γινει ολες οι απαραίτητες ανακοινωσεις και βρισκομασταν στις αιθουσες διαδασκαλια. Αφησα την τσαντα μου διπλα απο τα ποδια μου και καθησα στην ξυλινη καρεκλα. Πριν προλαβει ο καθηγητης να κλεισει την πορτα, η μορφη του εκανε την εμφανιση της και κολλησα τα ματια μου πανω του. Τα ματια του ηταν κολλημενα κατω καθως περπατουσε προς μια θεση δυο θρανια πιο μπροστά απο το δικα μου. Το προσωπο του φαινοταν κουρασμενο και σφιγμένο. Δε μπορουσα παρα να αναρωτηθω τον λογο για τον οποιο ηταν ετσι.
KAMU SEDANG MEMBACA
Until Christmas
Cerita Pendek•Υπό επεξεργασία• «Ακομα και αν ησουν ο τελευταίος αντρας στη γη δε θα εκανα τιποτα μαζι σου»ειπα και χαμογελασα ικανοποιημενη με την απαντηση μου. Το χερι του απομακρυνθηκε απο το προσωπο μου καθως γελουσε δυνατα. Τι του φανηκε τοσο αστειο; «Παμε σ...
