benliğini unutmak 5

2.8K 159 11
                                    

Uyandığımda odada yalnızdım.
Kolum daha kalın bir sargıdaydı.
Komidinin üzerinde bir telefon onun üzerinde bir not vardı, uzanıp notu ve telefonu aldım.

Notta " Kendine biz gelene kadar dikkat et. Telefonda yardım alabileceğin bir kaç numara var" yazıyordu.

Rehbere girip kayıtlı numaralara baktım ; SUGA "geç"
TAE "geç"
JIN "geç"
JHOPE "geç"
JİMİN "geç"
LİDER "geç"
AH BIAO "ah biao? tayca değil mi"

Jungkook un numarası yoktu. Namjoonu aramak için cesaretimi toplayıp numarasını tuşladım. Tek çalışta açtı

"Namjoon?" tereddütle onun olduğunu teyit etmeye çalıştım

"Evet Rona" bir karın ağrım olduğunu anlamış olacak ki sorgular gibiydi

"Jungkook un numarasını istiyorum " dedim heyecanla

"Anlamadım? Şimdi oraya gelip seni öldürmemimi istiyorsun?"

"Hayır Hayır Namjoon Jungkook un-" devam etmeme izin vermemişti
"Taehyung beş dakika içinde arabayı evin önüne çekmezsen seninde kafanı kopartırım!" telefon yüzüme kapandığında sinirle başımı geriye yasladım.

Yaklaşık yirmi dakika sonra evin dışından gelen hiddetli sesle yavaşça yerimden doğruldum camın önüne geçtiğimde namjoon un birini sopayla dövdüğünü gördüm acıyı hisseder gibi yüzüm buruşurken Sugayla gözlerimiz keşişti Jungkook ortada gözükmüyordu Suga bana içeri geçmem için işaret verirken onu dinledim ve pencereden uzaklaştım. Bu lanet e bulaştığımdan beri en naif davranan o olmuştu ince düşünceli umursamaz tavırlar.. Onu dinlemek yararıma olurdu. Kapı sanki kimsenin duymasını istemeyen biri tarafından yavaşça açıldı Jungkook olduğunu gördüğümde istem dışı  yüzüm güldü "Jungkook?"

Yanıma gelirken nefes nefese kalmıştı
"Beni kimseye sormamalısın Rona! Seninde canını yakmaya kalkabilirdi"
Günlerdir bastırdığım sinirim gün yüzüne çıkarken " Jungkook burda ne halt dönüyor bilmiyorum!?" sesimi bastıramamıştım. Ağzımı kapatıp sesimi kimsenin duymuş olmaması için birşeyler mırıldanıyordu " Seni ona verdim Rona benimle değil onunla evlenmek zorundasın !" söyledikleri karşısında elinden kurtulmaya çalıştım ama bırakmadı "Beni anlamak zorundasın " dedikten sonra benden uzaklaştı ve odadan çıktı.

Ben namjoon ile evlenecek miydim?

Artık birşeyleri açığa çıkarmak zorundaydım, dakikalar önce usulca uzaklaştığım cama geri gittim sinirini alamamış olacak ki çocuk yerde hareketsiz yatarken hala daha tekmelemeye devam ediyordu. Kimse müdahale etmiyordu. Korkuyla camı açtım "Namjoon yanıma gelir misin!" diye bağırdım ama beni duymadı "Namjoon!!" sonunda beni fark ettiğinde nefes nefese kalmış bedenini yukarıya çevirdi "Yanıma gelir misin?" dedim tekrar başını belli belirsiz sallayıp çocuğu yerde öylece bırakıp evin kapısına yöneldi.

Namjoon görüş açımdan çıktığında gözlerimi yerde yatan çocuktan alamadım, benim yüzümden mi bu haldeydi?
Kapı açıldığında namjoon un geldiğini anladım "Namjoon neden?" dedim ağlamaklı sesimle. Gözlerini gözlerimden ayırmadan yanıma geldi omuzlarımdan tutup beni cama çevirirken kulağıma eğildi "Burda kural bu küçük hanım, büyük balık küçük balığı yer.." bedenim artık kendini taşıyacak gücü kaybederken elleri belime indi, belimden kavrayıp beni göğsüne yasladığında tekrarladı "Büyük balık küçük balığı yer.. Sen küçük balık olma"

Yazarken ben delirdim
5+
2 yorum
Bide medyadaki resim yeni kapagimiz olsun mu?

KURALLI jjkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin