Özlemek mi?
Hani şu yıllardır yıllara duyduğum korkunç his mi?
Hani şu içimi parçalayan
Hani şu benliğimi yok eden histen mi bahsediyorsun?
Demek özledin öyle mi?
Hem de çok?
Sen özlediğini mi sanıyorsun?
Ben burda tek damlam kalmayana dek kanarken
bir tek senin mi özlediğini söylüyorsun?
Günlerde parçalanıp
Güllere dökülürken hasretim
Sen özlediğini mi sanıyorsun?
Unutmak için içimde anılarımızı infaz ederken,
Kalbimi idamla cezalandırırken,
Nefes alamadığım yumruları boğazıma dizerken,
Ben burda kahrolurken!
Özlediğini mi sanıyorsun sen?
Söylesene!
Hiç geceyle gündüzü birbirine karıştıracak kadar uykusuz kaldın mı?
Kafanı yastığa her koyduğunda aynı kabusla her gece kan ter içinde uyandın mı?
Hayat ellerinden bir anda kaydı mı?
Gözlerinden sadece yaş değil, yüreğindeki tüm güzel hisler de akıp gitti mi?
Umutlarını bir bir gömdün mü ellerinle?
Hiç astın mı hayallerini kalbinden?
Anbean kanser gibi büyüyüp te, ciğerlerine battı mı hayal kırıklıkların her nefesinde?
Herşeyi bir kenara bırak ta,
"Onu düşünerek sadece acı çekiyorum"diye düşündüğünde,
Kendi düşüncelerinden nefret ettin mi?
Ben burda hiç bilmediğim kokunun eksikliğiyle kavrulurken,
Sen başka limanlarda,
Başka kalplerde,
Başka gözlerde dolaşırken.
Söylesene nasıl özlersin beni?
Geldiğin gibi git şimdi.
Ne bu kalpten hayır gelir sana.
Ne de yokluğuna her gün acıya acıya alışan bu beden yaşayabilir kollarında.
Git ve beni kendi çıkmazımda tutsak bırak.
Gidemem çünkü bilirsin beni.
Kalan olmak tüm hücrelerime bu denli karışmışken bırak beni ardında.
Git artık nefesim!
Kararımı değiştirmeden önce kalan ömrümü de al ve çek git...
