CG SERIES 5: KING OF MY HEART (PUBLISHED UNDER PHR)

CHAPTER 12

"YOU can open your eyes now, Miss Corpuz," narinig niyang wika ng doktor. "Alam kong kanina ka pa gising at narinig mo ang usapan namin. Don't worry, hindi ko sasabihin kay King na alam mo na ang lahat."

Gusto pa sanang magpanggap ni Mikaela na tulog ngunit alam niyang hindi siya papaniwalaan ng lalaking nagsasalita.

Isang malalim na buntong hininga muna ang kanyang pinakawalan bago siya tuluyang nagmulat ng mata.

Wala na si King sa kwarto. Lumabas ito panandalian dahil inutusan ito ng doktor na tawagan na ang kanyang mga kamag-anak para ipaalam ang nangyari sa kanya.

"T-totoo ba talaga ang lahat ng iyon, Doc?" Halos pabulong niyang tanong.

Nagising siya kanina dahil sa narinig niyang may nag-uusap malapit sa kanya. Balak na sana niyang imulat ang kanyang mga mata pero pinigilan niya ang sarili lalo na't ang mga sumunod na narinig niya ay ang pagbanggit sa pangalan niya at kanyang kapatid.

Alam niyang masama ang makinig sa usapan ng may usapan pero hindi niya napigilan ang sarili na makinig lalo na't ang pinag-uusapan ay ang kwento sa likod ng nangyari sa pagkamatay ng kanyang kapatid na si Lemon...

Nakita niyang ngumisi sa kanya ang doktor at humalukipkip sa kanyang harapan. "What do you think, Miss Corpuz?"

Nag-iwas siya ng tingin. Alam niya sa kanyang sarili na naniniwala siya sa mga narinig niya. Pero hindi niya maiwasan na makaramdam ng takot. At ang takot na nararamdaman niya ay hindi niya mapangalanan kung saan nagmumula.

"Let me tell you this, Miss Corpuz..."

Muli niya itong binalingan ng tingin at nakita niyang nabura na ang ngisi sa labi nito at seryoso na itong nakatingin sa kanya.

"Mahal ka ng kaibigan ko. At kahit na hindi kami madalas magkita, alam ko, sa paraan ng pagtingin niya sa'yo kanina, alam ko na mahal ka niya..."

Nakagat niya ang pang-ibabang labi sa sinabing iyon ng doktor. Mayamaya'y nagtubig ang kanyang mga mata.

"D-doc kasi..." Humikbi siya. Ngayon na nagsi-sink in na sa kanyang utak ang lahat, nakakaramdam siya ng matinding guilt.

Masyado siyang nagpadala sa tindi ng emosyon niya. Hindi niya pinagkatiwalaan ang pagmamahal sa kanya ni King. Masyado siyang nagpadala sa sakit na isiping hindi naman talaga siya minahal ni King. Masyado siyang nagpakalunod sa isiping naghihiganti lang ito sa kanya.

Naramdaman niya na lumapit sa kanya ang doktor at mahinang tinapik ang kanyang balikat. Tiningnan niya itong muli at nakitang nakangiti na ito sa kanya.

"Mas mabuti kung mag-uusap kayong dalawa. Sort things out. Walang problema ang hindi nareresolba sa maayos na usapan."

"Miks!"

Nagulat silang pareho ni Doc Miguel nang bumukas ang pintuan ng kanyang kwarto. Nagmamadaling pumasok doon ang humahangos pa na si Harmony at mabilis na lumapit sa kanya. Hinawakan siya nito sa mga kamay at tila ineeksamin kung nasugatan ba siya o ano.

"Ayos ka lang ba? Kanina ka pa namin hinahanap! Hindi ka namin makontak! Mabuti na lang at nasa malapit lang ako nang tumawag si King at sabihing nandito ka! Ano bang nangyari sa'yo? At bakit ka umiiyak? Pinaiyak ka ba nitong doktor mo?" Sunod-sunod na tanong sa kanya ni Harmony. Tumingin ito kay Doc Miguel at nakita niyang mabilis na kumunot ang noo nito.

"Anong ginagawa mo rito?" Naniningkit ang mga matang tanong nito sa doktor. Kulang na lang ay tirisin nito ang doktor sa paraan nang pagkakatingin nito roon.

"Harmony..." Tawag niya sa kaibigan. Naguguluhan siya kung bakit gan'on na lang ang reaksyon nito nang makita ang doktor.

Tumikhim ang lalaki. Kapagkuwa'y nakangising tiningnan si Harmony.