CG SERIES 5: KING OF MY HEART (PUBLISHED UNDER PHR)

CHAPTER 09

"ANONG plano mo na ngayon? Patapos na ang bakasyon natin. We need to go back to Manila in no time," ani Harmony kay Mikaela habang nasa verandah sila ng kanilang hotel room at nagpapaantok.

Malulungkot ang mga matang tiningnan niya ang kaibigan. "I don't know, Harms."

Malapit nang matapos ang dalawang buwang bakasyon nila ni Harmony. At sa susunod na linggo ay kakailanganin na nilang bumalik ng Maynila para harapin ang kanya-kanyang trabaho.

Nalulungkot siya sa isiping hindi na niya madalas makikita si King. Kung maaari lang siyang manatili roon ay gagawin niya pero may mga naiwan siyang commitment sa Manila na kailangan niyang gawin.

Inakbayan siya ni Harmony at nginitian. "Why don't you tell him what you really feel for him?"

Malungkot na napailing siya. "Easier said than done."

"Sisterette, listen." Umalis sa pagkakaakbay sa kanya si Harmony at pinaharap siya nito. Seryoso ang mga mata nitong tiningnan siya. "There's no harm in trying, okay? If you'll get rejected, it's fine. At least nasabi mo sa kanya kung ano ang nararamdaman mo sa kanya." Hinawakan nito ang kanyang balikat at ngumiti. "But I highly doubt it kung mare-reject ka nga. Kasi kung hindi mo napapansin, both of you feels the same. He's in love with you. Trust me."

Hindi siya umimik bagkus ay malungkot na ngumiti kay Harmony. Ilang beses na niyang narinig iyon dito. Kahit si Christine ay iyon din ang palaging sinasabi sa kanya. Pero ayaw niyang umasa. Dahil baka masaktan lang siya lalo kapag naniwala siya sa isang bagay na hindi naman totoo.

What do you think, ate? Should I tell him what I feel? Aniya sa sarili at kinapa ang kanyang puso.

Akala niya kahapon ay may chance na baka may nararamdaman din ito sa kanya. Pero mukhang umasa siya sa wala. Matapos ang eksena nila sa dagat ay hindi naman na ulit nagtanong si King na ikinadismaya at ikinalungkot niya talaga ng husto.

That's it, Miks! Accept the fact that it's a one-sided love. And forever it will be. Huwag ka ng umasa sa isang bagay na hindi naman mangyayari.

Napatigil sa pag-iisip si Mikaela nang marinig nila ang pagbukas ng pinto. Marahil ay bumalik na si Christine. Hindi nila ito mahagilap kanina dahil iyon pala'y dumating si Fritz at mukhang may seryosong pinag-usapan ang mga ito.

"Miks!" Halos mapatalon sila ni Harmony sa gulat dahil sa malakas na pagtawag nito sa kanya. Paglingon niya rito ay nag-alala siya nang makitang umiiyak ito.

"Napano ka?" Tanong niya rito at mabilis na nilapitan ito.

"S-si kuya...S-si kuya King..." Sambit nito at humagulgol ng iyak.

Tila may malakas na sumipa sa kanyang puso nang marinig niya ang pagbanggit ni Christine sa pangalan ng pinsan nito. Biglang napuno ang kanyang puso ng takot at pag-aalala.

"A-anong nangyari sa kanya? N-napano siya? Nasaan siya, T-tin?" Pilit niyang pinakakatatagan ang sarili. Hindi siya pwedeng panghinaan ng loob. Ano man ang mangyari ay kailangan niyang lakasan ang kanyang loob.

"S-si k-kuya..." Muling humikbi si Christine, "n-nasa...s-sand bar..."

Hindi na niya pinatapos magsalita sa Christine at mabilis siyang tumakbo palabas ng kwarto. Mabilis ang tahip ng kanyang dibdib. Maraming naglalarong negatibong ideya sa kanyang utak na pilit niyang inaalis pero hindi niya magawa. Sunod-sunod na pumatak ang kanyang luha. Parang hindi niya ata kakayanin kung may mangyayaring masama kay King.

Oh, dear Lord! Huwag Niyo pong hayaan na may mangyaring masama sa kanya...pakiusap po...

Nang makarating siya malapit sa sand bar ay bumagal ang kanyang pagtakbo. Kahit nanlalabo ang kanyang paningin dahil sa sunod-sunod na pagpatak ng kanyang luha ay napamata siya sa nakita.