CP -8

9 3 1
                                    

Lanet elektrikler kesildiğinde, yapacak hiç bir şeyim kalmamıştı. Biraz dışarı çıkmaya karar verdim. Karanlığı seviyordum.

Dışarı çıktım evimiz ormanlık bir alandaydı. Baya karanlıktı. Bir banka oturdum ve yağmurun üstüme damlayışını hissetim.

Ama bu his bir ağlama sesiyle kayboldu. Bir kere huzurlu olamıyoruz! Telefon ışığını açtım. Maskemi taktım. Biri bana oyun oynuyor olabilirdi.

Etrafa baktım. Ağacın yanında dizlerini kendine çekmiş kollarını dizine bağlamış bir kız çocuğu oturuyordu. Ağlıyordu...

Ayakkabıları yoktu. Üzeri yırtık pırtıktı. Yaraları kanıyordu. Yanına gittim. Kız çığlık atarak bana baktı.

Ben ise istemsizce güldüm.

Kate- Korkuyor musun?

Dedim ve yaklaştım. Öldürsemiydim diye düşünürken abim fenerle bana yaklaştı. Kızı gördü ve hemen kucağına alıp götürdü.

Bu abim niye bu kadar yıfka yürekli ya. Bende eve girdim ve fikrimi söyledüim.

Kate- bence onu öldürelim. Haytını sevmiyor gibi.

Ethan- MANYAKMISIN O DAHA KÜÇÜK BİR KIZ KATE!

Kate- BANA BAĞIRAMASSIN ABİM BİLE OLSAN!

Dedim. Farketmeden bir anlık bıçağımı çıkardığımı farkettim. Abim ise şaşkın-sinir karışık bakıyordu. Sonra tekrar bıçağımı kutusuna koyup cebime attım.

Ve dışarı çıktım. Bana bağırmamalıydı. Bana KİMSE BAĞIRAMAZ! Uçuruma yaklaşıp oturdum. Ve düşüncelerime daldım....

ETHAN'DAN;
Çocuk kardeşim bıçağını çıkardığında korkudan bayılmıştı. Ateşi vardı ve her yeri kan içündeydi. Bir sargı bezi alıp sardım ve kafasına soğuk bir bez parçası koydum.

Nihayet elektrikler gelmişti çocuğu örttüm ve ona yemek yapmaya gittim gitmeden önce de korkmasın diye çizgi film açtım.

Bir kaç dakika sonra ben mutfaktayken  çığlık sesi duydum. Hemen yukarı çıktım. Kız uyanıktı. Kate gelmişti ağzını tutmuş ve boynuna bıçak dayamıştı. Bu arada kardeşimin gözleri kırmızı söyleyeyim de. Lens mi değilmi bilmiyotum

Hemen elini tuttum arkadan yaklaşıp. Arkasını dödü ve hızlıca karnımı çizdi bıçakla. Ben acıyla kıvranıyordum. Katnımı tutuyordum o ise ağızını kocaman açmış endişeyle bana bakıyordu. Çok derin kesmişti. Gözlerimin bulanfığını hissettim.

Daha sonrası karanlık bir dünyaya mahkum olfum...

KATE'DEN;
Abimi bıçaklamıştım ama kazayla olmuştu.  Ah hayıt ben nasıl bir kardeşim.  Ama cinayetçiyim sonuçta.  Of ya en iyisi ambulans çağıtıp kaçmak...  Çünkü beni tanırlar. Aptal çocuğu aldım Ambulansı aradım ve telefonu abimin eline koydum.

Kızı alıp kendi evime doğru gittim.

Evet bu bölümü kısa yaptım sonuçta hikayeyi kimse okumuyor herneyse okuduğunuz için teşekkürler.
18yazar80❤❤❤❤❤
Sizleri seviyorum.
Cherrsee❤❤❤❤❤

CİNAYET PEŞİNDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin