《FİNAL》Bitirim 2'li

Ateşin Var Mı Kardiş?

Okula bahçesine gelip de Aleyna'nın oturduğu yere doğru bakınca, gözlerini kısarak izlemeye başladı Gamze. Bak bak, nasıl da iyi kız rolü yapıp gülerek muhabbet ediyordu. Arkadaşları hiç mi onun gerçek yüzünü görmüyorlardı acaba?

Onun yüzünden tüm gün koca kütüphaneyi temizlemiş ve yorgunluktan öldüğü için ertesi gün okula gidememişti. Hem de sınavı varken. Öldürecekti o kızı.

Aleyna ona bakıp gülünce, sinirle yumruğunu sıktı. Gidip, o yumruğu onun gözüne indirmek vardı ama, yine zararlı çıkan kendisi olacaktı bu konuda.

Aleyna okula girmek üzereyken, Gamze'nin yanına gelip "Nasıl gitti temizlik?" diye sordu. "Parlattın mı her yeri?"

"Yürü git kızım. Beni kendine bulaştırma."

"Haspam! Bulaşırsan ne olurmuş?"

Tam o sırada bir çocuk Aleyna'nın yanında durarak kolundan tuttu. Onu giren Gamze, Aleyna'ya cevap verme tenezzülüne girmemişti. Kalkıp sınıfa gidecekti ki, merakı ağır bastı.

"Neden görmezden geliyorsun beni Aleyna?"

"Çünkü etkisiz elemanlar her ne kadar orda olsalar da, bir boka yaramadıkları için görmezden gelmekte hiçbir zarar yoktur."

Aleyna sinirle kolunu çekerken, "Neden nefret ediyorsun benden?" diye sordu çocuk. Konu iyiden iyiye dikkatini çekmeye başlamıştı Gamze'nin.

"Senden nefret etmiyorum Tuncay. Ama sen karşımda yansan ve benim elimde bir bardak su olsa, ben o suyu içerim."

Aleyna uzaklaşırken, çocuk arkasından bakakalmış ve Gamze de kalkıp okulun içine doğru yürümeye başlamıştı. Aslında kendisine karşı söylemese, güzel laf sokuyordu kız.

"Aleyna?"

Aleyna arkasını dönerek peşinden gelen Gamze'ye baktı.

"Hayırdır?"

"Bunun öcünü alacağım, biliyorsun değil mi?"

"Bana da bi tost al, çift kaşarlı olsun." diyerek Gamze'nin yanağından makas alarak uzaklaştı oradan.

Gamze sinirle gözlerini devirerek sınıfına doğru yürüdü. Sınıftaki kızlar onu görünce konuşmayı kesmişlerdi. Onların Gamze'yi sevdiği pek de söylenemezdi. Sivri dili ve sinirli halleri yüzünden herkes uzak dururdu ondan.

Aleyna sınıfa girerken "Ulan o taşı nasıl terslersin?" diye soran kıza bakarak "Ulan mal, kafana ateş etseler mermi bir saat beynini arar? Olmayan aklınla bir de bana akıl mı veriyorsun sen?" diye sordu, bir yandan da sırasına usulca otururken.

"Bana bak Aleyna. Benimle düzgün konuş."

"Sen bana bak." deyip bir kaç saniye kızın adını hatırlamaya çalıştı. "Adın her neyse. Çok istiyorsan sen git yapış çocuğa. Ve beni rahat bırak."

"Sen yapış da ne demek? Sen ne sanıyorsun beni be?"

"Aman be, ne sanacağım? Çekil git başımdan. Umurumda bile değilsin şahsen." dedi gülerek. Arkadaşlarına karşı güler yüzlü olabilirdi ama onlar dışında kalan hiç kimse umurunda değildi.

Kız kendi kendine bir şeyler mırıldanıp da önüne dönerken, gülerek başını iki yana salladı Aleyna.

***

Teneffüs zili çalınca Aleyna'yı izleyerek peşinden kantine gitti Gamze. Masalardan birine oturan Aleyna'ya bakıp çift kaşarlı tost ve çay aldı. Yanına doğru yürüyüp, bakışlarını kendisine çevirmesini sağladıktan sonra "İstemiştin ya." deyip gülümsedi.

Aleyna şaşkınlıkla havaya kalkmış kaşlarıyla ona bakarken, tostu ve Çayı masaya koydu. Ve daha sonra hafiften dokundu çay olan bardağa. Üzerinden duman tüten çay Aleyna'nın üzerine dökülürken, çığlık atarak yerinden fırladı. Sinirli bakışlarını Gamze'ye dikti yanan bacaklarını bi an olsun unutmaya çalışıp.
"Ne yaptığını sanıyorsun sen lan!"

Aynen kütüphanede onun yaptığı gibi gülerek kulağına doğru eğildi.

"Ben de hakkımı kimseye yedirmem. Kusura bakmayacaksın."

Vuhhuuuu. Gamze vurdu gol oldu. Ay Aleyna'm yandı ya lan 🙈😂