RUHUMUN KATİLİ

UMUDUM

Karşımda yine o deli kanlı hani kahveregi gözleri olan. Ablam taksiyi aramıştı , ablamı beklemesi için banka oturtum ve karşı çaprazındaki bankta oturan o çocuğun yanına gittim, yanına oturup

__  Ne işin  var burada?

__ Burası hastane biliyorsun değil mi?

__ Çok komiksin bay ''kas''.
Gözlerinde ki parlamayla ufak bir tebesüm  oluşmuştu sirin suratında .

__Doktor 1 ay ömrüm kaldığını söyledi!

__ Ne ? Ciddi değilsin değil mi?

__ Cidiyim! Son bir ayımı mutlu geçirmem gerekiyor. Bu arada adın ne senin? Diye merakla sordu.
__Esma ;senin?

__Yusuf .  Bu isim bana hiç yabancı gelmiyordu. Derin bir sesizlik oluştu. Yusuf düşünüyordu. Birden

__ 74

__?
__ 74 Eamasın sen.
''Ne ?  Nece konuşuyon sen ya.''
''Lisedeki okul  numaran senin hani disiplinlik olmuştuk ve sadece 1 dönem kalmıştım okulda.'' '' Yusuf... 88 Yusuf. Gıcııık! ''  Bu samimiyrtim nerden geliyordu böyle. Elimden gelse oğlanın kucağına atlıyacaktım. Saçmalama! Esma sadece bir dönemlik arkadaşın o senin yani oğlan yakışıklı diye değil. Kimi kandırıyordum ben ya. Birden ''kas'' pardon Yusuf''Sakin ol ! Sen dde az değildin ama bütün suçu bana yıkmıştın!'' Ben mahçup mahçup baktım. Yusufun yanında yüzüm güller açmıştı. Babamın ölümünü dahi unutmuştum. Birden yüzümu kucağıma düşürdüm.

'' N 'oldu?''  Ben gözlerim dolu dolu
''Babam....'' yusuf ''Baban?'' Abalam birden gül arasında ki diken gibi yanımızda bitti ve  "Nesini söyleyemiyorsun ''öldü'' Esma ''
Öldü tabi haklıydı öldü. Bu kadar kolay mı bunu demek helede baban için. Ne saçmalıyorum ki ben ablamdı o patavatsız işte.
Tam da bumlar olurken taksi gelmişti. Ablama dönüp gittmek istediğimi bildirdim ve Yusuf' tan numarasını istedim. Taksiye bindik ve ablamla aramızda şöyle bir konuşma geçti
'' Kolaymı bu kadar?''
''Ne?''
''Babamın .... Ölümü senin için bu kadar kolay mı? Bu sinir kırizleri hep yalan mıydı? Hiç bir veda bu kadar kolay olmadı!''
Sinirime hakim olamıyordum bir türlü.
''Esma ! İleri gittme istersen!
''Doğru! Sizde doğru söyleyeni dokuz köyden kovuyorlar değil mi?
''Esma ! Yeter!''
''Bana sesini yükseltme! Şoför bey sağ çekin lütfen.''
''Esma! Esma saçmalama! Buraya gel çabuk!''

Ablamın bağrışlarına aldırmadan taksiden indim ve karanlık ıssız bir sokakta ağlayarak yürüyordum. Bu sırada dalmış olacaktım ki telefonun zil sesiyle irkildim. Arayan Yusuf ' tu biraz bekleyip açtım hıçkırıklara boğlmuş şekilde:

''Yusuf!''
''Esma sen ağlıyor musun?''

''Off sorma ya biraz toparlamam lazım.''
''Tamam sen şimdi nerdesin?''
''Bilmiyorum tanımadığım bir yer.''
''Tamam olduğun yerde kal ben geliyorum.''
''Tamam ama nrrde bulacaksın beni.''
''Sen telefonu kapat beni bekle gelicem.''
Onaylayıp telefonu kapattım ve beklemeye koyuldum. Dakikalar sonra  beyaz altları turuncu bir ''Bugtti'' önümde durdu. Kafamı kaldırdım ve içindekine şaşkınlıla baktım. İçinde Yusuf vardı. Ayağa kalkıp gözyaşlarımı sildikten sonra Yusuf aşağı indi ve bana doğru geldi ve yanağıma elini koydu daha sonra
''N'oldu?''
Cevap vermeden ağlamaya başladım. Gözlerimi açtığımda çooooook güzel , büyük bir evdeydim. Başımda güzel giyimli bir kadın ve bir erkek vardı. Meraklı gözlerle onları seyrederken kadın
''Esma kızım? Uyandın mı?''
''E  evet ama korkarım sizi tanımıyorum.''
''Haklısın kızım kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Yusufun annesi Nefise Tokay.''
Kendini tanıttıktan derin bir sesizlik çöktü. Kadının gözlerine baktım ve gözlerim anlamsızca doldu .
''M   memnun oldum efendim.

İçerden bağrarak bir kız geliyordu.

'' Yengeeee...''
Kafamı kapıya doğru çevirdim. Yusuf'ta kapıya doğru koşup gelen kızın ağzına elini kapatarak
''Bu da benim canım kardeşim Esin.''
Esin dediği kız Yusuf'un elini çekerek

''Ewet! Senin de görümcenim canımmmm yengemmmm.''deyip sarılmak için oturduğum koltuğa attladı ve sarıldı da.
''Seni hiç bırakmak istemiyorum!

Büyük şok içerisinde
''Yenge? Yanlış anlşıldım galiba. Ben....''
Yusuf araya girip''Yoo yanlış değil sen benim sevgilimsin! Kız afaladı tabi.''
''Hı?'' Ne afalaması ya herkes benimle dalgamı geçiyo yoksa masum bir rüya mı? İyicene kafam karışmıstı . Birden telefonumdan bir ciyaklama geldi sıçradım. Esin bu halime kıkırdadı. Çok mu aptal gözükmüştüm acaba. ''İzninizle.'' deyip kalktım ve lavaboyü sordum. Yusuf bana gösterdi. İçeri girip gelen mesajı okumaya koyuldum.

Yusuf:
Lütfen beni bozma! Annem ve  babam beni aile dostumuzun kızı ile evklendireceklerdi. Bende seni sevgilim olarak tanıttım. Özür dilerim kusura bakma. Sana öyle demeleri o yüzden lütfen beni bozma bu oyuna devam edelim. Daha sonra taşınma bahanesiyle seni kurtarıcam n' olur yardım et! Mesajı okuduktan sonra ne yalan söyleyim tuvaleti inceledim çok saçma ama ilk defa bu kadar özenli tuvalet gördüm. Tövbe tövbe. Evi çok merak ettim ama evi görmek için  tabi önce dışarı çikmam gerkiyordu.
''Tamam aşkım. Bozmıycam neden evlenmiyorsun da beni uğraştırıyon.'' diye yazıp gönderdim. O da bana kızın remini gönderdi. Kız yeşil gözlü , kumral, beyaz teli çok güzel bir kızdı. Anlamadığım bu kadar güzel kızı neden istemediğiydi. Demek her şey güzelikle olmuyordu.