RUHUMUN KATİLİ

Bölüm 5 DURUMLAR KARIŞIK

Kalbim taş kesilmişti birden, Yusuf'un elini bırakmadan onu çekiştirerek bende morga girdim. Gözlerimden pıtır pıtır dökülen göz yaşlarını sildikten sonra, görevli babamın cansız masum suratını gösterdi. Ben yere yığıldım. Ablamda kendinden değilmişçesine orada öylece duruyordu. Yusuf beni ayağa kaldırıp ablama nispet yaparcasına''Aşkım kendine gel.'' dedi. Ablam bize şaşırmış vaziyette bakıyordu. Gerçekten sevgili olduğumuzu düşünüyordu.

Ben de yusufa ''Aşkım dışarı çıkalım , nefes
alamıyorum. ''Dedim ve Yusufun omzuna yani kaslarına fırsattan istifade baaşımı yaslayıp ellerini ellerime kenetledim ablama nisbeten. Yusufla beraber dışarı çıktık, ablamda peşimizden geliyordu. Banka oturduk.

''Esma su içermisin? Kantine inicem.''

''Hayır Yusuf şununla beni yalnız bırakma,ben alırım''
.
''Peki canım.''

Kantine gittmek için ablamın ayağına vurarak içeri yol aldım.
Yusuf'un dilinden

Esma gittikten sonra Sude abla yanıma oturdu ve konuşmaya başladı.

''Mutlu musun? Kız kardeşimin hayallerini kıracaksın! Hiç başlama, başka kızlarla birlikte ol! O sana yaramaz.''

''Sen ne diyorsun Sude abla? Amacın bizi ayırmaksa boşuna uğraşıyorsun!

Sesimi git gide yükseltiyordum.
Sesimi yükseltmeme aldırmadan

''Sen kardeşimi üzeceksin! Ama ben buna izin vermiycem.'' Sudeye dalga geçerek  güldüm.

''Ben Esmayı senin kadar üzmem! Hatta hiç uzmem! Ben ona bakmaya kıyamazken sen bana ne diyorsun!''

Biz konuşyrken birden Esma çıkageldi. Konuştuklarımızı duymuş olmalı ki birden Sude ablaya  yaklaşıp

Bizi rahat bırak! Benim yusuf ve onun ailesinden başka kimsem yok!
Dedi ve elimden sıkı sıkı tutup beni çekiştırmeye başladı. Ben

''Ama Esma ablan orda tek başına kaldı.''
Esma bana ters ters bakıp
''Ondan sanane! Hem o başının çaresine bakar AŞKIM.''
Aşkımı kasıtlı demiş bir ifade takındı; ama utanmışada benziyordu. Tam bir şirinlik abidesi. Size bir sır vereyim galiba oyun falan bahane Esmayı gerçekten

SEVİYORUM!