'Beni sevdiğini söylediğinde gökyüzünün yarısına yürüdüm'
~
Jungkook koşar adımlarla evden çıkmış ve Jimin'in evine doğru yola koyulmuştu. Evlerini birine fazla uzak olmadığı için birkaç dakika içinde varmıştı.
Üç dört kere çaldı kapıyı Kook. Ama kapıyı açan yoktu. Son bir kez daha çaldı kapıyı. Daha sonra kapıya doğru yönelen Jimin'in ayak seslerini duydu.
Jimin kapıyı açtığında JungKook'u görmeyi beklemediğinden bir süre sadece bakakaldı.
Jimin, hiçbirsey demeden kapıyı kapamaya yeltendi. JungKook eliyle kapıyı ittirerek bunu engelledi.
Jungkook, Jimin'in kızarmış gözleri ve şişmiş yüzünü farketti. Ağlamıştı.
Jimin'i evin içine sokup ardından kapıyı kapattı.
"Ju-JungKook! Ne yaptığını sanıyorsun sen!"
"Jimin, beni dinlemen gerek."
"Hayır, değil. Şimdi defol evimden!"
"Yah! Ne olduğunu açıklamama izin ver."
"Dinlemek istemiyorum, Jungkook. Yüzünü görmeye katlanamıyorum. Git."
JungKook merdivenin yanında duran Jimin'e doğru hızla adımlarla ilerledi.
Elini bel boşluğa koyup küçüğü kendine yaklaştırdı.
Boş gözlerle kendisine bakan Jimin'in nefesinin hızlandırıcı hissedebiliyordu.
"Ju-Jung-Kook bı-rak."
JungKook Jimin'i kendine daha fazla bastırdı. Burnunu küçüğün burun hizasına getirdi ve fısıldadı:
"Seni seviyorum, Park Jimin. Bütün kalbimle. En derinden."
Jimin, kendinden bile beklemediği bir hareket yaparak dudaklarını sevdiği adamın dudaklarıyla birleştirdi.
¤¤¤
Yazar, nabiyon korktum, için +1
Oh be sonunda beklediğim bölüm, için +2
Seme Jimin severik, için +3
Ama Seme Kook aşkım, için +4
Feels feels feels, için +5
Kes artık aq, için +6
Teşekkürler kxbxuxbuxnzkz

ŞİMDİ OKUDUĞUN
patient | jikook
Fanfiction❝kiraz rengi dudukları yerini yorgun mora bırakmıştı.❞ jikook, angst